BIBLIOGRAFIA
[1] K. KOWALSKI, Opole ostatni przystanek w życiowej podróży Stanisława Wasylewskiego, Opole 1986, s. 3.
[2] Ankieta: Jak się uczyli współcześni wybitni pisarze - Stanisław Wasylewski, "Wiadomości Literackie" 1936, nr 5, s. 7.
[3] Tamże.
[4] D .ZIELONKOWA, Stanisława Wasylewskiego związki ze Śląskiem, Opole 1969, s. 13.
[5] S. Wasylewski, Pod kopułą lwowskiego Ossolineum. Pamiętnik stypendysty i asystenta Zakładu Narodowego im. Ossolińskich w latach 1905 - 1910, Wrocław 1958, s. 180.
[6] J. DĘBICKI, "U Księżnej Pani", "Tygodnik Ilustrowany" 1918, nr 5, s. 5.
[7] K. CZACHOWSKI, Obraz współczesnej literatury polskiej 1884 - 1934, t. 3, Warszawa - Lwów 1936, nr , s. 155.
[8] J. SZTAUDYNGER, Pan o stu krokach w zanadrzu. Mit o Stanisławie Wasylewskim, "Kurier Literacko - Naukowy" 1937, nr 10, s. 6.
[9] M. M. BOROWICZ, Po procesie Stanisława Wasylewskiego, "Kuźnica" 1947, nr 4, s. 5.
[10] D. ZIELONKOWA, Stanisława Wasylewskiego związki ze Śląskiem, op. cit., s. 23.
[11] H. STANKOWSKA, Historia literatury polskiego Oświecenia. Skrypt pomocniczy dla studentów studium dla pracujących, Opole 1968, s. 115.
[12] M. KLIMOWICZ, Początki teatru stanisławowskiego 1765 - 1773, Warszawa 1965, s. 10.
[13] W. BOGUSŁAWSKI, Dzieje Teatru Narodowego, [w:] W. Bogusławski, Dzieła dramatyczne, Warszawa 1820, t. 1, s. 38.
[14] Tamże, s. 64.
[15] Z. ZAWADZKI, Relacje cudzoziemców o Wojciechu Bogusławskim i teatrze jego epoki, "Pamiętnik Teatralny" 1954, z. 3 - 4, s. 313.
[16] W. BOGUSŁAWSKI, Człowiek, jakich mało na świecie, komedia w 3 aktach, Warszawa 1784.
[17] W. BOGUSŁAWSKI, Dzieje Teatru Narodowego, [w:] W. Bogusławski, Dzieła dramatyczne, op. cit., s. 76.
[18] Tamże, s. 77.
[19] Z. ZAWADZKI, Relacje cudzoziemców o Wojciechu Bogusławskim i teatrze jego epoki, op. cit., s. 310.
[20] S. DĄBROWSKI, S. STRAUSS, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, Wrocław - Kraków 1956, s. XLVII.
[21] E. KUCHARSKI, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, Warszawa 1923, s. 143.
[22] Tamże, s. 133.
[23] S. PIETRASZKO, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, Wrocław 1954, s. 47.
[24] Tamże. s. 42.
[25] Tamże. s. 103.
[26] Tamże. s. 107.
[27] Tamże. s. 158.
[28] Tamże. s. 159.
[29] A. TRĘBICKI, O rewolucji roku 1794, czyli Powstaniu Kościuszkowskim, s. 7. Cyt. wg. W. Tokarza, Insurekcja Warszawska, Warszawa 1950, s. 101.
[30] S. PIETRASZKO, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, op. cit., s. 64.
[31] Tamże, s. 121.
[32] S. DĄBROWSKI, S. STRAUSS, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, op. cit., s. LII.
[33] S. PIETRASZKO, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, op. cit., s. 65.
[34] Tamże, s. 119.
[35] Tamże, s. 25.
[36] Tamże, s. 19 - 20.
[37] CZ. HERNAS, W kalinowym lesie, Warszawa 1964, t. 1, U źródeł folklorystyki polskiej, s. 226.
[38] S. PIETRASZKO, Wstęp do wyd. W. Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale, op. cit., s. 98.
[39] Tamże, s. 99.
[40] Tamże, s. 80.
[41] Tamże, s. 31.
[42] M. PISZCZKOWSKI, Zagadnienia wiejskie w teatrze polskiego Oświecenia, cz. 2, Wrocław 1963, s. 123.
[43] S. WASYLEWSKI, Krakowiacy i górale. Przed premierą w Teatrze Polskim, "Czerwony Sztandar" 1941, nr 139, s. 2 - 3.
[44] Tamże.
[45] S. ŁOBACZEWSKA, Muzyka i tańce w widowisku, "Czerwony Sztandar" 1941, nr 145, s. 4.
[46] T. BOY - ŻELEŃSKI, "Krakowiacy i górale" w Teatrze Polskim, "Czerwony Sztandar" 1941, nr 145, s. 4.
[47] Tamże.
[48] S. WASYLEWSKI, Czterdzieści lat powodzenia. Przebieg mojego życia, Wrocław 1959, s. 182.
[49] B. DĄBROWSKA, Na deskach świat oznaczających, t. 1, Wędrówka wśród kulis, Kraków 1977, s. 170.
[50] S. WASYLEWSKI, Krakowiacy i górale. Przed premierą w Teatrze Polskim, op. cit., s. 2 - 3.
[51] CZ. HERNAS, Szkoła folkloru. Ze studiów nad "Krakowiakami i góralami", "Pamiętnik Teatralny" 1966, z. 1 - 4, s. 258 - 259.
[52] T. BOY-ŻELEŃSKI, "Krakowiacy i górale" w Teatrze Polskim, op. cit., s. 4.
[53] S. WASYLEWSKI, Krakowiacy i górale. Przed premierą w Teatrze Polskim, op. cit., s. 2 - 3.
[54] T. BOY-ŻELEŃSKI, "Krakowiacy i górale" w Teatrze Polskim, op. cit., s. 4.
[55] Tamże.
[56] S. WASYLEWSKI, Czterdzieści lat powodzenia. Przebieg mojego życia, op. cit., s. 183.
[57] Tamże, s. 184.
[58] B. MAMOŃ, Ostatnie premiery, "Tygodnik Powszechny" 1963, nr 44, s. 4.
[59] B. DĄBROWSKI, Na deskach świat oznaczających, t. 3, Erynie zrzucają maski, Kraków 1977, s. 232.
[60] J. LITWINEK, Rękopiśmienna spuścizna Stanisława Wasylewskiego w Bibliotece Ossolineum, "Ze skarbca Kultury" 1976, z. 27, s. 155.
Strona główna