Szkodliwe oddzia³ywanie sprzêtu komputerowego na zdrowie cz³owieka

|Wstêp| |Syndrom RSI| |Nieprawid³owa postawa i jej nastêpstwa| |Niebezpieczne zwi±zki wydzielane przez sprzêt komputerowy| |Elekrtrosmog| |Zagro¿enia dla oczu| |Organizacja stanowiska pracy przy komputerze| |Literatura|


WSTÊP
Powrót

Syndrom RSI

Ludzie ci±gle padaj± ofiar± na³ogu zwanego komputeryzacj±. Dzieje siê tak za spraw± komputerów osobistych, które ju¿ od chwili powstania traktowane by³y jako co¶ wiêcej ni¿ tylko kolejny rodzaj maszyn. Dla wielu komputer sta³ siê nieod³±cznym towarzyszem pracy i rozrywki. Wywo³a³ on rewolucjê w pracy biurowej stwarzaj±c nowe mo¿liwo¶ci. Pozytywne konsekwencje stosowania komputerów s± niew±tpliwe, jednak obok nich wystêpuj± równie¿ skutki negatywne. Jednym z takich skutków jest utrata zdrowia wynikaj±ca z d³ugotrwa³ego kontaktu ze sprzêtem komputerowym.
Wp³yw komputerów na zdrowie cz³owieka nie jest do koñca wyja¶niony. Po dziesiêciu latach intensywnego korzystania ze sprzêtu tego typu pojawiaj± siê dolegliwo¶ci oczu oraz schorzenia uk³adu kostnego i miê¶niowego. I choæ specjali¶ci nie s± przekonani, czy s± to choroby zawodowe, zapadaj± na nie g³ównie "komputerowcy".
W Polsce nie przeprowadza siê kompleksowych badañ osób zatrudnionych przy komputerach. Brak te¿ przekrojowych danych, ¶wiadcz±cych o zwi±zku pomiêdzy zapadalno¶ci± na okre¶lone grupy chorób a specyfik± pracy przy komputerze.
Nie istnieje pojêcie "choroby zawodowej" u¿ytkownika komputera, choæ powszechnie wiadomo, ¿e 2/3 pracowników maj±cych kontakt z monitorami cierpi na bóle g³owy, 60 % uskar¿a siê na bóle pleców, a 40% na dolegliwo¶ci oczu i stopniowe pogarszanie siê wzroku. ¦wiadczy to o tym, ¿e nie wypracowano do dzi¶ metod tworzenia zdrowych, Powrótoptymalnych ¶rodowisk pracy. Sta³o siê wrêcz odwrotnie: wraz z komputeryzacj± i automatyzacj± stanowisk pracy do typowych dolegliwo¶ci zwi±zanych z prac± siedz±c±, takich jak bóle krêgos³upa i g³owy, dosz³y bardziej z³o¿one - schorzenia oczu, wady wzroku, stres.
Obywatele Stanów Zjednoczonych - kraju o najwiêkszej liczbie komputerów przypadaj±cych na jednego mieszkañca przoduj± w zapadaniu na choroby, które zyska³y miano " komputerowych". Jak wynika z badañ zleconych przez organizacje konsumenckie stanu Ilinois 66 procent zachorowañ o pod³o¿u zawodowym ma zwi±zek z komputerami. 75 procent wszystkich u¿ytkowników komputerów odczuwa dolegliwo¶ci natury fizycznej, takie jak bóle oczu oraz niedomagania aparatu miê¶niowo-ruchowego.
Poni¿ej przedstawiê przegl±d najczê¶ciej wystêpuj±cych zagro¿eñ wynikaj±cych z pracy ze sprzêtem komputerowym. Ich oddzia³ywanie mo¿e doprowadziæ do wystêpowania wielu schorzeñ, którym mo¿na jednak do pewnego stopnia zapobiec stosuj±c siê do zasad, które równie¿ pokrótce omówiê.

Powrót


Syndrom RSI (Repetitive Strain Injury)
Powrót

Jest najczê¶ciej spotykana chorob± zawodow± u¿ytkowników komputerów w Stanach Zjednoczonych. U ¼róde³ tej choroby le¿y nieergonomiczne miejsce pracy. Biurko i byle jakie krzes³o w ¼le o¶wietlonym pomieszczeniu zabijaj± efektywno¶æ pracy przy komputerze. RSI stanowi zespó³ urazów wynikaj±cych z chronicznego przeci±¿enia, które objawiaj± siê bólami ramion, przedramion, przegubów i d³oni, których przyczyny mog± kumulowaæ siê, nie daj±c znaæ o sobie przez wiele lat.
Korzystanie z komputera wymaga wysokiej formy psychicznej : koncentracji i uwagi podczas wprowadzania danych z klawiatury. Dzi¶ ju¿ wiadomo, ¿e tego typu zajêcia wykañczaj± równie¿ fizycznie. Obliczono, ¿e w czasie sze¶ciogodzinnej sesji z komputerem poziom aktywno¶ci lewego palca wskazuj±cego i zwi±zanych z ni± obci±¿eñ jest porównywalny z prac± nóg podczas 40-kilometrowego marszu. Organizm cz³owieka nie jest w stanie sprostaæ takim obci±¿eniom. Rabunkowa gospodarka jego si³ami i lekcewa¿enie potrzeby relaksu doprowadzaj± do usztywnienia miê¶ni (g³owy, r±k, karku, pleców, barków i ramion). Utajony rozwój dolegliwo¶ci "komputerowych" wynika z faktu, i¿ mózg u¿ytkownika silnie skoncentrowany na tym, co dzieje siê na ekranie monitora nie potrafi rozpoznaæ wcze¶nie pojawiaj±cych siê sygna³ów ostrzegawczych wysy³anych przez organizm. S± one t³umione a¿ do chwili, gdy staj± siê nie do zniesienia. Skutkiem tego jest ból pojawiaj±cy siê przy wykonywaniu nawet najprostszych czynno¶ci[1].
Zbyt d³ugo trwaj±ce uderzanie w klawisze czy ¶ciskanie myszki w d³oni bez jej opierania o pod³o¿e, mo¿e spowodowaæ podra¿nienie delikatnych miê¶ni d³oni i nadgarstków. Taki stan poci±ga za sob± nacisk w³ókien miê¶niowych na nerw po¶rodkowy, który przebiega przez w±ski przesmyk wewn±trz nadgarstka, zwany tunelem nadgarstka. To schorzenie je¶li nie jest leczone, prowadzi do rozwiniêcia zespo³u tunelu nadgarstka, które pocz±tkowo manifestuje siê drêtwieniem i zaburzeniem czucia opuszek palców, a nastêpnie nerwobólem i utrat± czynno¶ci ruchowych d³oni. Choroba ta dotyka w Stanach Zjednoczonych oko³o 230 tysiêcy pracowników rocznie. Op³aty ponoszone na jej leczenie s± wysokie: wynosz± 805 mln. dolarów rocznie, jak donosi amerykañski Instytut Medycyny Pracy [2].
Prowadzono równie¿ badania nad syndromem RSI w Europie. Jeden z pierwszych badaczy nad RSI - profesor Hardo Sorgatz z Politechniki Darmstadzkiej w Niemczech, ju¿ w 1994 roku dysponowa³ wynikami badañ ¶wiadcz±cymi o tym, ¿e osoby pracuj±ce przy komputerach 7 do 12 razy czê¶ciej ni¿ reszta spo³eczeñstwa cierpi± na dolegliwo¶ci koñczyn górnych i ramion. Ponad jedna trzecia redakcji londyñskiego "Financial Timesa" cierpi z powodu RSI.
Choroby i dolegliwo¶ci wywo³ywane przez komputer s± czêsto mylnie diagnozowane. Lekarze kojarz± ich symptomy z przypadkami znanymi sobie i opisanymi w literaturze. Na przyk³ad przewlek³e bóle r±k, ramion i nadgarstków to dla wielu z nich objaw zapalenia pochewki ¶ciêgna. Mimo nacisków specjalistów z zakresu medycyny pracy, zwi±zków zawodowych i samych cierpi±cych, RSI wci±¿ nie zosta³o uznane za chorobê zawodow±. Co wiêcej, wielu lekarzy nigdy o nim nie s³ysza³o.
Na szczê¶cie schorzeniom tym mo¿na zapobiegaæ, regularnie stosuj±c przerwy w pracy po to, by rozlu¼niæ zmêczone miê¶nie. Zaleca siê regularne (np. 3-minutowe przerwy po ka¿dej godzinie pracy z komputerem, stosuj±c æwiczenia relaksacyjne dla r±k.

Æwiczenie 1:
Oprzyj d³onie na stole, palce zwrócone w kierunku cia³a, i odchylaj siê delikatnie a¿ do ca³kowitego napiêcia miê¶ni r±k. Wytrzymaj kilka sekund i wróæ do pozycji wyj¶ciowej.

Æwiczenie 2:
Nale¿y sple¶æ palce d³oni i delikatnie ci±gn±æ lub popychaæ d³onie przez 30 do 60 sekund, co godzina.

Powrót


Nieprawid³owa postawa i jej nastêpstwa
Powrót

Wiêkszo¶æ z nas nie przywi±zuje wagi do postawy, jak± przybiera podczas pracy. Zazwyczaj siadamy na brzegu krzes³a, pochylamy siê w stronê monitora i odchylaj±c g³owê lekko w ty³ obserwujemy to co dzieje siê na ekranie. Rêce najczê¶ciej "manewruj± w powietrzu" (nadgarstki oparte o brzeg sto³u, przedramiê i ³okieæ uniesione lekko ku górze), a odchylone d³onie zwiêkszaj± przestrzeñ, któr± musz± pokonywaæ palce tañcz±ce po klawiaturze. Je¶li utrzymujemy tak± pozycjê przez kilka godzin, pojawiaj± siê trudne do umiejscowienia bóle pleców, szyi, okolicy ³opatek oraz tzw. sztywniej±ce nadgarstki. Cia³o cz³owieka nie mo¿e, bez przykrych konsekwencji, stale przyjmowaæ nieprawid³owej postawy lub wykonywaæ czynno¶ci, które przekraczaj± jego mo¿liwo¶ci. Pewne przypad³o¶ci sygnalizuj±, ¿e nasz organizm przestaje sobie radziæ. S± to sygna³y ostrzegawcze, na które nie zwracamy przewa¿nie uwagi. Cierpliwie je znosimy, licz±c na to, ¿e z czasem ust±pi±. Nie zdajemy sobie sprawy, ¿e bagatelizuj±c codzienne przyt³aczaj±ce dzia³anie jednostajnych bod¼ców, doprowadzamy siê do stanu, w jakim znajduj± siê osoby wykonuj±ce przez wiele lat ciê¿k± pracê fizyczn±. D³ugo nie zmieniana pozycja podczas siedzenia wywo³uje ucisk na krêgi szyjne i lêd¼wiowe oraz obci±¿a ¶ciêgna i miê¶nie. Dochodzi do nie kontrolowanych skurczów, pora¿eñ nerwu oraz bólów o ró¿nym natê¿eniu zlokalizowanych w okolicach ¶rodkowej partii pleców. Kluczem do rozwi±zania powy¿szych problemów jest przyjêcie takiej postawy, by krêgos³up przybra³ naturaln± dla siebie pozycjê - w kszta³cie litery S. Uzyskamy j±, przesuwaj±c miednicê lekko do przodu i przenosz±c ¶rodek ciê¿ko¶ci cia³a na okolicê lêd¼wiow±.
Pasywny charakter pracy biurowej mo¿e powodowaæ kontuzje, podobne do tych, jakie s± wynikiem przetrenowania u osób czynnie uprawiaj±cych sport. Brak aktywno¶ci ruchowej spowalnia kr±¿enie i zmniejsza wydajno¶æ miê¶ni. Kr±¿enie takie skorelowane z napiêciem miê¶ni zaanga¿owanych w utrzymywanie nienaturalnej sylwetki, powoduje wydzielanie siê kwasu mlekowego, który mo¿e siê kumulowaæ, wywo³uj±c ból. Sta³y ucisk na naczynia krwiono¶ne zlokalizowane w dolnej czê¶ci cia³a doprowadza z kolei do przeci±¿enia i drêtwienia po¶ladków. W takiej sytuacji wystarczy zrobiæ kilkuminutow± przerwê na "rozprostowanie" ko¶ci (bynajmniej nie na papierosa), otworzyæ okno i wykonaæ kilka sk³onów lub podskoków [3].
Aby zapobiec powy¿szym dolegliwo¶ciom nale¿y zadbaæ o stanowisko pracy, organizuj±c je zgodnie z zasadami ergonomii oraz przyjmuj±c prawid³ow± postawê.
Zoptymalizowanie po³o¿enia monitora pomo¿e nam unikn±æ dolegliwo¶ci karku. Wysoko¶æ sto³u oraz pozycja monitora powinny byæ tak ustalone, by górna krawêd¼ ekranu znajdowa³a siê na wysoko¶ci oczu u¿ytkownika. G³owa mo¿e byæ nieznacznie pochylona, podczas gdy tu³ów powinien pozostaæ wyprostowany. Krzes³o do pracy przy komputerze musi umo¿liwiaæ maksymaln± swobodê ruchów. Podczas siedzenia nie nale¿y wysuwaæ nóg zbytnio do przodu, lecz u³o¿yæ je w miarê mo¿liwo¶ci pod k±tem 90 stopni. Wówczas miê¶nie pleców nie bêd± napiête. Zak³adanie nogi na nogê nie jest najlepszym pomys³em. Po pierwsze pozycja taka zwiêksza nacisk na nerw kulszowy, po drugie za¶ zaburza kr±¿enie krwi w koñczynach dolnych.

Powrót


Niebezpieczne zwi±zki wydzielane przez sprzêt komputerowy
Powrót

Zarówno komputery jak i monitory wydzielaj± bezwonne gazy (tlenki i furany) nieobojêtne dla naszego zdrowia. Zwi±zki te, zaliczane do najgro¼niejszych trucizn ¶rodowiska naturalnego, maj± dzia³anie rakotwórcze. Wchodz± one w sk³ad bogatej w polibromki emulsji ognioodpornej, któr± pokrywa siê obudowy monitorów i jednostek centralnych. Wprawdzie renomowani producenci sprzêtu komputerowego deklaruj± przeorganizowanie procesów produkcyjnych w celu wyeliminowania ¶rodków nieprzyjaznych dla ¶rodowiska, jednak nie ka¿dy decyduje siê na zakup markowego sprzêtu. Zreszt± owa tendencja te¿ nie ma charakteru masowego. Na co dzieñ spotykamy siê z do¶æ tanimi urz±dzeniami, pochodz±cymi od wytwórców, dla których nasze bezpieczeñstwo nie jest spraw± priorytetow±.
Furany uwalniaj± siê w znacznie podwy¿szonej temperaturze, wiêc nie powinny stanowiæ zagro¿enia w normalnych warunkach. Jednak Federalny Urz±d Ochrony ¦rodowiska w Berlinie wykaza³ obecno¶æ tych zwi±zków w pomieszczeniach, w których panowa³a temperatura pokojowa. Wprawdzie ich stê¿enie by³o minimalne i nie zachodzi³a obawa o zdrowie ludzkie, lecz - jak twierdz± dzia³acze zajmuj±cy siê ochron± przyrody - "atmosfera w wielu pomieszczeniach biurowych jest do tego stopnia prze³adowana chemikaliami, ¿e furany s± ostatni± rzecz±, jaka powinna siê tam znale¼æ."
Aby pozbyæ siê szkodliwych zwi±zków z powietrza znajduj±cego siê w pomieszczeniach nale¿y je regularnie wietrzyæ.
U¿ytkownicy sprzêtu komputerowego musz± liczyæ siê z obecno¶ci± ozonu. Zwi±zek ten powstaje miêdzy innymi podczas nadawania potencja³u elektrycznego drobinom tonera w drukarkach laserowych. Mimo i¿ najnowsze drukarki w du¿ej mierze odfiltrowuj± ozon, nie powodu do euforii. Wiêkszo¶æ u¿ytkowników wci±¿ korzysta z przestarza³ego sprzêtu.
Ozon to niezwykle agresywny gaz dra¿ni±cy b³ony ¶luzowe nosa, oczu i krtani. D³ugofalowe do¶wiadczenia na zwierzêtach prowadzone w USA wykaza³y jego wp³yw na rozwój komórek nowotworowych. Przypuszcza siê, ¿e substancja ta jest jednym z silniejszych czynników rakotwórczych. Nie wiadomo jednak, jakie stê¿enie, który w stanie wolnym znajduje siê przecie¿ w powietrzu, jest szkodliwe dla zdrowia.
Chocia¿ eksperymenty z udzia³em drukarek laserowych wykaza³y, ¿e produkuj± pewne "¶ladowe" ilo¶ci ozonu, eksperci zalecaj± ustawianie ich w osobnych pomieszczeniach. Koncentracja tej substancji, a co za tym idzie - jej szkodliwo¶æ, jest w wyizolowanym pomieszczeniu bez dop³ywu ¶wie¿ego powietrza, bardzo wysoka.
Niektórzy producenci drukarek, (Hewlett-Packard, Kyocera) oferuj± sprzêt wykorzystuj±cy technologie, które - wed³ug ich zapewnieñ wykluczaj± emisjê ozonu. W stosunku do starych drukarek wci±¿ obowi±zuje zasada wietrzenia w regularnych odstêpach czasu pomieszczeñ, w których one pracuj±. Pod wp³ywem ruchu ¶wie¿ego powietrza ozon staje siê nieszkodliwy.
Bez wzglêdu na wyniki badañ i zapewnienia producentów, warto wy³±czaæ drukarki wtedy, gdy siê z nich nie korzysta. W miarê mo¿liwo¶ci nale¿y instalowaæ tego typu sprzêt w pomieszczeniach, w których nie pracuj± ludzie. I jak najczê¶ciej je wietrzyæ. Warto te¿ sprawdziæ, czy wykorzystywane przez nas urz±dzenia posiadaj± filtr ozonowy. Trzeba go regularnie wymieniaæ! Drukarki najnowszej generacji standardowo wyposa¿ane s± w taki filtr.

Powrót


Elekrtrosmog
Powrót

Promieniowanie elektromagnetyczne zwi±zane jest z istnieniem wokó³ monitora pola elektrycznego i magnetycznego. Komputer nie jest wcale pod tym wzglêdem wyj±tkowy. Ka¿de urz±dzenie zasilane pr±dem elektrycznym jest ¼ród³em pola elektrycznego. Ruch ³adunków powoduje z kolei powstawanie w otoczeniu pola magnetycznego. Wielko¶æ pola oddzia³uj±cego na cz³owieka i jego ewentualna szkodliwo¶æ okre¶lana jest przez rodzaj, czêstotliwo¶æ i natê¿enie tego pola. Monitory, podobnie jak odbiorniki telewizyjne, s± ¼ród³em pól elektromagnetycznych o szerokim widmie czêstotliwo¶ci.
Najistotniejsze s± pola:

* elektromagnetyczne zmienne:
a) o ekstremalnie ma³ej czêstotliwo¶ci (ELF - Extremly Low Frequency) 5 Hz - 2 K Hz, wytwarzane przez zasilacz i w uk³adzie odchylania pionowego monitora
b) o bardzo ma³ej czêstotliwo¶ci (VLF - Very Low Frequency) 2 k Hz - 400 k Hz, wytwarzane przez transformator oraz cewki odchylania poziomego wi±zki elektronów

* elektrostatyczne (0 H z), którego ¼ród³em jest kineskop monitora.

Monitory monochromatyczne daj± zazwyczaj s³absze pola ni¿ monitory barwne. Ekrany ciek³okrystaliczne (LCD), a tak¿e ekrany plazmowe stosowane w komputerach przeno¶nych ( typu laptop czy notebook), wytwarzaj± pole elektryczne o znacznie mniejszym natê¿eniu ni¿ monitory kineskopowe. Nie uda³o siê jednak dot±d ca³kowicie wyeliminowaæ promieniowania elektromagnetycznego, którego ¼ród³em jest praktycznie ca³e tego typu urz±dzenie.
Niemieckie Ministerstwo Zdrowia (BGA) przebada³o ok. 400 dostêpnych na rynku monitorów pod wzglêdem promieniowania o czêstotliwo¶ci do 300 MHz. Pomiary przeprowadzono w odleg³o¶ci 50 cm od ekranu. Dotyczy³y one natê¿enia pola elektrycznego mierzonego w V/m oraz natê¿enia pola magnetycznego wyra¿anego w A/m. I okaza³o siê, ¿e ¿aden spo¶ród 400 przebadanych monitorów nie przekroczy³ norm promieniowania elektrycznego ani magnetycznego.

ZESTAWIENIE NAJWIÊKSZYCH WARTO¦CI POMIARÓW PROMIENIOWANIA MONITORÓW DOSTÊPNYCH NA RYNKU Z NORMAMI NIEMIECKIEGO MINISTERSTWA ZDROWIA (BGA)

Zakres czêstotliwo¶ci

Pole elektryczne (V/m)

Pole magnetyczne (A/m)

 

Pomiar

Norma BGA

Pomiar

Norma BGA

5 - 1000 Hz

4,8

2500-177

0,2

160 - 0,8

10 - 150 KHz

4,8

87

0,17

0,8 - 0,6

150 - 300 KHz

0,48

87

brak danych

0,6 - 0,42

0,3 - 30 MHz

0,0024

87 - 27,5

0,00000066

0,42 - 0, 073

30 - 300 MHz

0,0024

27,5

0,00000066

0,073

Podobne pomiary przeprowadzono w otoczeniu monitorów przez Instytut Medycyny Pracy w £odzi, do¶wiadczenia laboratoryjne oraz badania lekarskie operatorów komputerów z³o¿y³y siê na obowi±zuj±c± w naszym kraju opiniê - oficjalny dokument na ten temat opublikowano po raz pierwszy w 1992 roku pod nazw±: "Wymagania higieniczne na stanowiskach pracy przy monitorach ekranowych", który zosta³ zaakceptowany przez Departament Zdrowia Publicznego Ministerstwa Zdrowia i Opieki Spo³ecznej. Czytamy w nim, ¿e "monitory ekranowe powinny spe³niaæ pod wzglêdem bezpieczeñstwa i higieny pracy wymagania odpowiednich standardów miêdzynarodowych". I dalej "Za spe³nianie takich wymagañ odpowiedzialne s± firmy wytwarzaj±ce monitory. [...] Monitory z importu powinny mieæ odpowiedni atest krajowy".[6]
O istnieniu w pobli¿u monitora pola elektrostatycznego mo¿na siê przekonaæ przysuwaj±c grzbiet d³oni do ekranu. Bezpo¶redni kontakt skóry z na³adowan± elektrycznie powierzchni± mo¿e wywo³aæ nawet krótkotrwa³e iskrzenie. ¬ród³em pola elektrostatycznego skierowanego od ekranu ku operatorowi jest ró¿nica potencja³ów pomiêdzy ekranem a operatorem (napiêcie dochodzi do kilku kV). W efekcie nastêpuje koncentracja jonów ujemnych w pobli¿u ekranu oraz bombardowanie dodatnimi i na³adowanymi dodatnio drobinami kurzu. U osób szczególnie wra¿liwych mo¿e to powodowaæ podra¿nienie oczu i wywo³aæ reakcje alergiczne.
Otacza nas - w domu, w pracy, w obiektach u¿yteczno¶ci publicznej - coraz wiêksza liczba urz±dzeñ elektrycznych i elektronicznych. Ka¿de urz±dzenie zasilane pr±dem elektrycznym jest ¼ród³em pola elektromagnetycznego. Si³a jego oddzia³ywania na organizm cz³owieka zale¿y nie tylko od jego natê¿enia, malej±cego w miarê oddalania siê od ¼ród³a pola, lecz tak¿e od czasu ekspozycji. Zatem siedz±c tu¿ obok lampy (1 ¿arówka = 5 V/m) regularnie po parê godzin dziennie otrzymujemy wiêksz± dawkê promieniowania ani¿eli korzystaj±c od czasu do czasu z odkurzacza (50 V/m). Z pewno¶ci± na stanowisku komputerowym zorganizowanym w zgodzie z wymogami ergonomii nie jeste¶my nara¿eni bardziej ni¿ wykonuj±c prace domowe po parê godzin dziennie, tj. korzystaj±c z ¿elazka (120 V/m), miksera (100 V/m), ekspresu do kawy (60 V/m). Podane wielko¶ci liczbowe nale¿y traktowaæ orientacyjnie, gdy¿ urz±dzenia ró¿nych producentów, spe³niaj±ce te same funkcje, wykazuj± ogromne ró¿nice je¶li chodzi o natê¿enie emitowanego promieniowania. Wszystkie podane tu warto¶ci zosta³y zmierzone w odleg³o¶ci 30 cm od tych urz±dzeñ.

Pole elektryczne wokó³ urz±dzeñ codziennego u¿ytku:

Pole magnetyczne wokó³ urz±dzeñ codziennego u¿ytku:

Dok³adnie nie wiadomo jakiego rodzaju niebezpieczeñstwa niesie za sob± promieniowanie elektromagnetyczne, któremu poddawani s± u¿ytkownicy sprzêtu komputerowego. Wiadomo jednak, ¿e rozdra¿nienie, depresja, utrata si³ i energii, podra¿nienia skóry i alergie, a nawet dolegliwo¶ci menstruacyjne i problemy z potencj± wystêpuj± znacznie czê¶ciej u ludzi pracuj±cych przy komputerze i maj±cych czêsty kontakt z monitorem. Naukowcy przypuszczaj±, ¿e przyczyn± zespo³u dolegliwo¶ci okre¶lanych mianem "visual display operator syndrom" jest w³a¶nie promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez monitor i - w mniejszym stopniu - komputer. S± oni ponadto zdania, ¿e ten rodzaj promieniowania mo¿e równie¿ wyzwalaæ i potêgowaæ stres.
W Szwecji i w Stanach Zjednoczonych opublikowane zosta³y wyniki badañ, wed³ug których poronienia, przedwczesne porody i obumieranie p³odu wystêpowa³y dwa razy czê¶ciej u ciê¿arnych spêdzaj±cych przy komputerze ponad 20 godzin tygodniowo. Nie ma jednak pewno¶ci, czy zdarzenia te by³y rzeczywi¶cie wywo³ane promieniowaniem elektromagnetycznym, czy te¿ przyczynami innego typu ( skulon± postaw± podczas siedzenia, stresem zwi±zanym z prac± itp.).
Pierwsze kliniczne dowody, potwierdzaj±ce zwi±zek pomiêdzy du¿ym natê¿eniem promieniowania elektromagnetycznego a wzrostem liczby poronieñ pochodz± z 1992 roku. Raport naukowców fiñskich, opublikowany w American Journal of Epidemiology, stwierdza, i¿: "... d³ugotrwa³y wp³yw pola magnetycznego o ekstremalnie niskiej czêstotliwo¶ci, emitowanego przez monitory terminali komputerowych na kobiety we wczesnym okresie ci±¿y mo¿e, w sporadycznych przypadkach, doprowadziæ do poronieñ. Jednak ryzyko tragicznego zakoñczenia ci±¿y dotyczy znikomej czê¶ci u¿ytkowniczek monitorów."
Jedno jest pewne: kobiety w ci±¿y nie powinny pracowaæ przy komputerach. I chocia¿ polskie prawo uznaje napiêcia zwi±zane z prac± przy komputerze za niekorzystne dla zdrowia (Dz.U.8/83), to w Prawie Pracy nie ma ustêpu o obowi±zku przeniesienia kobiety w ci±¿y na stanowisko bez komputera, jednak lekarze zachêcaj± pracodawców do przenoszenia ciê¿arnych na inne miejsca.
W krajach Unii Europejskiej sformu³owano dok³adne wytyczne dotycz±ce bezpieczeñstwa i higieny pracy z komputerem - jest to tzw. Pi±ta wytyczna znana jako 90/270/EWG.

Powrót


Zagro¿enia dla oczu
Powrót

U¿ytkownicy komputerów bardzo czêsto odczuwaj± niekorzystny wp³yw kontaktu z monitorem na oczy i wzrok. Stale wzrasta liczba osób, które po okresie wzmo¿onej pracy przy komputerze, szukaj± porady u okulisty, uskar¿aj±c siê na pieczenie, zaczerwienienie czy stany zapalne. U¿ytkownicy komputerów narzekaj± równie¿ na dolegliwo¶ci nieznane w medycynie konwencjonalnej: uczucie mocnego ucisku na ga³ki oczne oraz zaniki ostro¶ci widzenia. Du¿e trudno¶ci z przystosowaniem siê do intensywnej pracy z monitorem maj± osoby rozpoczynaj±cy pracê, szczególnie wówczas gdy wcze¶niej mieli raczej sporadyczny kontakt z tego typu sprzêtem. Narastaj±ce k³opoty ze wzrokiem s± w ich przypadku s± tak dokuczliwe, i¿ ludzie ci s± z czasem zmuszeni do korzystania z okularów. Specyfik± czasów, w których ¿yjemy, jest wzrost liczby krótkowidzów i osób maj±cych k³opoty z akomodacj± oczu.
Mimo i¿ nie da siê wykazaæ bezpo¶redniego zwi±zku pomiêdzy codziennym kontaktem z komputerem a pogarszaniem siê wzroku, nikt nie kwestionuje, i¿ podczas tej czynno¶ci, organem najbardziej obci±¿onym jest oko. Przyczyna pojawiania siê dolegliwo¶ci wzrokowych spêdzaj±cych czas przed monitorem jest zreszt± do¶æ trywialna: przeci±¿enie miê¶ni na skutek czêstego przenoszenia wzroku pomiêdzy o¶rodkami o skrajnie ró¿nej jasno¶ci i kontra¶cie.
Przeciêtny u¿ytkownik komputera nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, i¿ jego oczy wykonuj± dziennie blisko 30 000 ruchów. Automatycznie prze¶lizguj± siê z kartki papieru na ekran monitora, z klawiatury na twarz wspó³rozmówcy i z tarczy aparatu telefonicznego na kalendarz na ¶cianie. Pod tymi realizowanymi w u³amku sekundy czynno¶ciami kryje siê ogromna praca miê¶ni oka. D³ugotrwa³e wpatrywanie siê w ¶wiec±cy ekran monitora, a nastêpnie gwa³towne spojrzenie na przedmiot znajduj±cy siê na dalszym (ciemniejszym) planie zmusza narz±d wzroku do raptownej zmiany ogniskowej. W takich sytuacjach czêsto dochodzi do pierwszych objawów zaburzenia ostro¶ci widzenia. Zapewne czêsto siê zdarza, ¿e wychodz±c z pracy po d³ugim "¶lêczeniu" przed monitorem, odczuwamy lekki ból g³owy i nieco gorzej widzimy. Objawy te mijaj± po przespaniu nocy, ale z czasem mog± siê nasilaæ. Dlatego warto zawczasu zadbaæ o odpowiedni trening odci±¿aj±cy i relaksuj±cy. Mo¿e on polegaæ na robieniu 15 - minutowych przerw po ka¿dych dwóch godzinach standardowej pracy z komputerem lub co godzinê, o ile pracowali¶my intensywnie. Godne polecenia jest te¿ nastêpuj±ce æwiczenie relaksacyjne: " zamknij oczy i przykryj je szczelnie d³oñmi, spróbuj skoncentrowaæ siê na czerni widzianej pod powiekami, oddychaj jednocze¶nie g³êboko"[1].
Do¶æ powszechnym schorzeniem, pojawiaj±cym siê w nastêpstwie wzmo¿onej pracy przy komputerze, jest tzw. zespó³ suchych oczu. Objawia siê on pogorszeniem stanu gruczo³ów ³zowych i zmniejszeniem ilo¶ci produkowanych przez nie ³ez.
Zaburzeniom tym towarzyszy wra¿enie obecno¶ci cia³a obcego w oku oraz uczucie ucisku i zimna. Podczas d³ugiego wpatrywania siê w monitor znacznie rzadziej mrugamy oczyma. Nie dostarczamy im wiêc odpowiedniej ilo¶ci ³ez, zwil¿aj±cych powierzchniê ga³ki ocznej. Patrz±c na ekran, przewa¿nie przysuwamy siê do niego (zapominaj±c o odleg³o¶ci bezpiecznej dla wzroku) i otwieramy nieco szerzej oczy, co jest normalnym odruchem przy przygl±daniu siê czemu¶.
W suchym zjonizowanym, powietrzu nie zraszane ³zami oczy szybciej trac± wilgotno¶æ. Mo¿na temu zaradziæ, stosuj±c odpowiednie krople i zachowuj±c zalecan± odleg³o¶æ od monitora.
Znacznie powa¿niejszym objawem przemêczenia narz±du wzroku jest tzw. zak³ócenie widzenia dwuocznego. Defekt ten ma charakter postêpuj±cy. Jego objawem jest utajony zez a¿ do wyst±pienia podwójnego widzenia. W takich przypadkach specjali¶ci zalecaj± zmianê miejsca pracy.
Mimo zaburzeñ wzrokowych i uczucia dotkliwego dyskomfortu, deklarowanych przez operatorów sprzêtu komputerowego, okuli¶ci doszukuj± siê pozazawodowych przyczyn pogarszania siê wzroku u pacjentów tej profesji. Do tej pory nie wiadomo, jaki obci±¿enia (bez szwanku dla swego funkcjonowania) mo¿e znie¶æ ludzkie oko. Trudno jednoznacznie stwierdziæ, czy objawy wystêpuj±ce u specjalistów komputerowych maj± charakter sta³y, a utrata wzroku szczególnie taka, która wymaga noszenia szkie³ korekcyjnych) jest nieodwracalna.
Zachodni specjali¶ci z zakresu medycyny pracy uwa¿aj±, ¿e ¼ród³em zagro¿enia jest nie tylko przestarza³y sprzêt, nie odpowiadaj±cy normom. Równie szkodliwe mog± byæ monitory 17-calowe. Wiele zale¿y od u¿ytkowników, a ci - postêpuj± nierozwa¿nie. Nie wykorzystuj± zalet du¿ego ekranu, dobieraj±c odpowiedni± wielko¶æ czcionki, lecz "pakuj±" na ekran jak najwiêcej informacji, pracuj±c w rezultacie z ekstremalnie ma³ymi czcionkami. Wzrok staje siê coraz s³abszy: wpatrywanie siê w mikroskopijne znaczki na ekranie bardzo go obci±¿a, a przesadnie wysoki kontrast koñczy dzie³o.
Aby uchroniæ siê przed chorobami wynikaj±cymi z kontaktu z monitora, nale¿y zmniejszyæ intensywno¶æ pracy z tym urz±dzeniem, nie lekcewa¿yæ æwiczeñ relaksacyjnych i korzystaæ z pomocy okulistów. Nale¿y zbadaæ wzrok przed rozpoczêciem pracy na stanowisku wymagaj±cy czêstego kontaktu z komputerem oraz w trakcie jej wykonywania co 4-5 lat. Jak oszczêdzaæ wzrok w czasie pracy z komputerem? Pracuj±c z tekstem nale¿y wystrzegaæ siê czcionki mniejszej ni¿ 7 punktów. Czarne pismo na jasnym tle dzia³a na ni naj³agodniej. Z uwagi na ró¿n± d³ugo¶æ fal ¶wiat³o kolorowe niejednakowo za³amuje siê na soczewce oka. Do odbioru obrazu kolorowego oko musi siê wiêc bardziej dostosowaæ. Jednym z najistotniejszych parametrów maj±cych wp³yw na "przyjazno¶æ monitora dla oczu jest czêstotliwo¶æ od¶wie¿ania obrazu. To ona decyduje o migotaniu obrazu. Nale¿y dbaæ o to, by nie by³a ni¿sza ni¿ 70 Hz.
Spraw± wielkiej wagi jest równie¿ równomierne o¶wietlenie pomieszczenia, w którym pracujemy. Nie powinny siê w nim znajdowaæ jaskrawe punkty ¶wietlne ani elementy wywo³uj±ce odbicia. Podczas pracy przy komputerze nale¿y robiæ regularne przerwy lub przeplataæ j± innymi zajêciami. Najodpowiedniejszym rodzajem o¶wietlenia stanowisk komputerowych jest ¶wiat³o dzienne lub takie, którego spektrum jest niemal identyczne ze ¶wiat³em naturalnym.

Powrót


Organizacja stanowiska pracy przy komputerze
Powrót

Wielu omówionym wcze¶niej zagro¿eniom mo¿na do pewnego stopnia zapobiec organizuj±c odpowiednio stanowisko pracy. Najwa¿niejsze elementy prawid³owo wyposa¿onego stanowiska pracy przy komputerze to krzes³o, klawiatura i monitor.
Krzes³o powinno gwarantowaæ stabilno¶æ, mieæ regulowan± wysoko¶æ (420-530 mm), amortyzowane siedzisko oraz 5 rolek (twardych dla wyk³adzin dywanowych, miêkkich dla pod³óg drewnianych, ceramicznych lub z tworzyw sztucznych). Najkorzystniej je¶li posiadaj± podparcie dla przedramion. Oparcie powinno byæ regulowane w kierunkach góra-dó³ oraz przód-ty³, oraz zapewniaæ wsparcie dolnego odcinka krêgos³upa. K±t oparcia nie powinien ulegaæ zmianie pod naciskiem cia³a. Nale¿y stosowaæ podnó¿ki (wg normy DIN 4556 - 450 mm szeroko¶ci i 350 mm g³êboko¶ci).

Optymalny stó³ (biurko) powinien posiadaæ zabezpieczenie przed urazami, wywróceniem, wypadaniem szuflad i blatów pomocniczych. Zalecany jest stó³ o regulowanej wysoko¶ci blatu oraz matowej lub pó³matowej fakturze powierzchni. Je¶li wysoko¶æ blatu jest sta³a, powinien siê on znajdowaæ na wysoko¶ci 720 mm nad ziemi±. Sto³y o zmiennej wysoko¶ci powinny mieæ mo¿liwo¶æ regulacji w zakresie 680-760 mm. Minimalne wymiary powierzchni roboczej to 800 mm g³êboko¶ci i 1200 mm szeroko¶ci.

Klawiatura powinna byæ odsuniêta o 5-10 cm od brzegu biurka, tak aby mog³y siê na nim opieraæ nadgarstki. Je¶li ma ona wysoko¶æ ponad 3 cm, musi byæ wyposa¿ona w podpórki pod d³onie, odci±¿aj±ce miê¶nie od wysi³ku unoszenia r±k na pewn± wysoko¶æ nad sto³em. Powinna byæ nachylona pod k±tem ok. 15 stopni. Mo¿na spotkaæ w sprzeda¿y klawiatury podzielone na dwie czê¶ci, które umo¿liwiaj± bardziej naturalne u³o¿enie d³oni.

Optymalna odleg³o¶æ monitora od oczu nie powinna byæ mniejsza ni¿ 500 i wiêksza ni¿ 600 mm wysoko¶æ na jakiej powinien byæ zamocowany monitor, zale¿y od rodzaju wykonywanej pracy. Osoby czêsto przenosz±ce wzrok z monitora na klawiaturê i dokumenty drukowane le¿±ce na stole, powinny spogl±daæ na monitor nieco z góry (pod k±tem 35 stopni). Wspó³czynnik kontrastu powinien wynosiæ minimum 3:1. Nie nale¿y ustawiaæ monitorów równolegle do okna, tak aby osoba siedz±ca przed ekranem nie by³a o¶lepiana ¶wiat³em bezpo¶rednim lub po¶rednim odbitym od ekranu. Prawid³owo ustawiony monitor powinien byæ obrócony prawym bokiem do okna. Ponadto powinien spe³niaæ normy ergonomiczne, które okre¶laj± dopuszczalne warto¶ci natê¿enia szkodliwego promieniowania wokó³ monitora. Dotycz± one natê¿enia pola magnetycznego i elektrycznego w dwóch zakresach czêstotliwo¶ciowych: ekstremalnie ma³ych czêstotliwo¶ci- ELF (Extremly Low Frequency) od 5 Hz do 2 KHz i bardzo ma³ych czêstotliwo¶ci VLF (Very Low Frequency) od 2 KHz do 400 KHz. Pomiarów dokonuje siê w promieniu 50 cm wokó³ monitora. Powszechnie stosowane s± obecnie dwie normy szwedzkie: MPRII oraz TCO 92 zwana te¿ MPRIII.
W normie TCO 92 pomiarów dokonuje siê zarówno w promieniu 50 cm wokó³ monitora jak i w odleg³o¶ci 30 cm przed ekranem.

Dopuszczalne pole elektryczne i magnetyczne w odleg³o¶ci 50 cm od monitora

Pole elektryczne

Zakres czêstotliwo¶ci

Wed³ug TCO

Wed³ug MPR II

0 Hz (pole elektrostatyczne)

500 V

500 V

ELF (5 Hz - 2 kHz)

Do 10 V/m

do 25 V/m

VLF (2 kHz - 400 kHz)

do 1 V/m

do 2,5 V/m

Pole magnetyczne

Zakres czêstotliwo¶ci

Wed³ug TCO

Wed³ug MPR II

ELF (5 Hz - 2 kHz)

do 200 nT

do 250 nT = 0,2 A/m

VLF (2 kHz - 400 kHz)

do 25 nT

do 25 nT

Do cech przyjazno¶ci monitorów zalicza siê równie¿ pokrycie ekranu cienk± warstw± przeciwodblaskow± zapobiegaj±c± odbiciom i refleksom ¶wietlnym.

Stanowisko pracy powinno byæ o¶wietlone ¶wiat³em dziennym. Je¿eli niezbêdna jest zmiana o¶wietlenia dziennego na sztuczne, to jego kierunek powinien byæ zachowany, tzn. najja¶niejsze ¼ród³o ¶wiat³a musi znajdowaæ siê mo¿liwie najbli¿ej ¶ciany okiennej.

Eksperci szacuj±, ¿e w roku 2000 na czterech z piêciu miejsc pracy w administracji publicznej bêdzie sta³ komputer. Zwa¿ywszy na fakt, i¿ wed³ug szacunków przeprowadzonych na Zachodzie po³owa osób pracuj±cych z komputerem bêdzie odczuwaæ skutki ró¿nych dolegliwo¶ci, a jedna trzecia bêdzie stale przebywaæ na zwolnieniach lekarskich, warto ju¿ dzi¶ zadbaæ o ergonomiczne miejsca pracy dla komputerowców.

Dolegliwo¶ci wywo³ane d³ugotrwa³± prac± przy urz±dzeniach komputerowych:

Bóle g³owy
Skutek promieniowania elektromagnetycznego, przemêczenia oczu i przyjmowania z³ej pozycji podczas siedzenia (¼le zorganizowane ¶rodowisko pracy).

Repetitive Strain Injury Syndrom (RSI)
Zespó³ urazów wywo³anych jednostronnym, chronicznym przeci±¿aniem koñczyn górnych na odcinku d³oñ-bark. Objawy: dotkliwy, piek±cy ból przedramienia, ramienia, szyi i ³opatki; obrzêk, usztywnienie, bezw³ad, niezdolno¶æ do pracy.

Syndrom Sicca
Zauwa¿alne zmniejszenie czêstotliwo¶ci mrugania oczyma spowodowane przez d³ugotrwa³y kontakt z monitorem. Objawy: wysychanie i wykrzywienie rogówki oraz stopniowa utrata wzroku.

Podra¿nienie b³ony ¶luzowej
Reakcja na du¿e stê¿enie ozonu w powietrzu, wywo³ane m.in. przez drukarki laserowe. Objawy: podra¿nienie ¶luzówki oczu, nosa i krtani.
Zawroty g³owy
Spowodowane przeci±¿eniem oczu, nieergonomicznym stanowiskiem pracy, czêstym korzystaniem z okularów VR i stresem wzmaganym przez promieniowanie elektromagnetyczne.

Zaburzenia widzenia
Przemêczenie oczu wywo³ane czêstymi zmianami ogniskowej oraz wpatrywaniem siê na przemian w obiekty mocno o¶wietlone po³o¿one blisko i znajduj±ce siê w oddali, ukryte w mroku. Objawy: zmêczenie, zaczerwienienie oczu, pieczenie oraz uczucie k³ucia w oczach, bóle g³owy, widzenie podwójne i za mg³±, nastêpstwa psychosomatyczne.

Zespó³ cie¶ni nadgarstka
Nastêpstwo nieprawid³owego u³o¿enia r±k podczas korzystania z klawiatury (przeguby uniesione ku górze!) W najwê¿szym miejscu przegubu d³oni, tzw. kanale nadgarstka nerwy s± zbyt mocno ¶ci¶niête. Objawy: nadwra¿liwo¶æ, drêtwienie, mrowienie oraz ból kciuka i trzech kolejnych palców oraz ca³ych d³oni i nadgarstków.

Dolegliwo¶ci natury psychicznej
Daj± o sobie znaæ na stanowisku pracy lub w jego bezpo¶rednim otoczeniu. Przypuszczalne przyczyny: zaburzenia widzenia, elektrostres. Objawy: depresja, utrata energii ¿yciowej, zaburzenia menstruacyjne, k³opoty z potencj±, nerwowo¶æ, podra¿nienia skóry, alergie, zaburzenia ¿o³±dkowe, jelitowe itp.

Impotencja
Ujawnia siê po d³ugotrwa³ej, nieprzerwanej pracy przy komputerze. Przyczyny niejasne, przypuszczalnie elektrostres.
Dolegliwo¶ci krêgos³upa i pleców
Spowodowane aran¿acj± stanowiska komputerowego zaprzeczaj±c± zasadom ergonomii. Objawy: dyskopatia, skrzywienie krêgos³upa, przykurcze miê¶ni nóg.

Usztywnienie miê¶ni
Jest skutkiem przyjmowania nieprawid³owej pozycji podczas pracy przy komputerze oraz z³ym ustawieniem monitora. Objawy: usztywnienie miê¶ni (przede wszystkim karku).

Podra¿nienie skóry
Wywo³ane ci±g³ym bombardowaniem skóry przez dodatnio na³adowane cz±stki kurzu odpychane przez monitor w kierunku operatora. Objawy: ostre podra¿nienie skóry u osób o cerze wra¿liwej.

W³a¶ciwo¶ci rakotwórcze
Podejrzenia o rakotwórcze dzia³anie komputerów nie zosta³y dot±d jednoznacznie potwierdzone. Do¶wiadczenia na zwierzêtach wskazuj± na bliski zwi±zek pojawiania siê komórek nowotworowych u organizmów wystawionych na bezpo¶redni wp³yw du¿ych stê¿eñ ozonu (drukarki laserowe!). Jednak nie wiadomo, jakie stê¿enia tego zwi±zku nara¿aj± cz³owieka na ryzyko wyst±pienia choroby nowotworowej.

Alergie
Nasilaj± siê na stanowisku pracy lub w jego bezpo¶rednim otoczeniu. Przyczyna: przypuszczalnie stres wywo³any promieniowaniem elektromagnetycznym.

Zaburzenia kr±¿enia
W koñczynach dolnych rezultat nieprawid³owej pozycji przy komputerze; w górnych - RSI oraz zespo³u cie¶ni nadgarstka.
Poronienia i dolegliwo¶ci menstruacyjne
Badania wykaza³y, ¿e poronienia zdarzaj± siê dwa razy czê¶ciej ciê¿arnym spêdzaj±cym przy komputerze (szkodliwy jest przede wszystkim monitor) ponad 20 godzin tygodniowo ni¿ tym, które nie maj± z nim kontaktu. Prace tego typu zwiêkszaj± równie¿ dolegliwo¶ci menstruacyjne. Ich przyczyna jest niejasna. Przypuszczalnie wywo³uje je przeci±¿enie i elektrosmog.

Powrót


Literatura:
Powrót

1. Ewa Dziekañska, "Komputer a zdrowie", CHIP 3/97 str.28-34
2. Brian Nadel, "Zielony komputer", PC Magazine po polsku 8/93 str. 47-59, t³um. J. Bysiek
3. Ewa Dziekañska, "Syndrom jednostronnego obci±¿enia", Chip 10/95 str. 24-28.
4. Janusz Hutny, "To tylko elektrony", Enter 2/95 str. 44
5. M. Rychwalska, J. Klimczak, Praktyczna komputeryzacja firm i przedsiêbiorstw, TUR Jaktorów
6. M. Kamedu³a, T. Kamedu³a, H. Miko³ajczyk, Wymagania higieniczne na stanowiskach pracy przy monitorach ekranowych, Instytut Medycyny Pracy, £ód¼ 1996.
7. M. Sapiñska, W trosce o zdrowie - ergonomia cz. II, Informatyka dla szko³y Biuletyn Informacyjny Vulcan 1996.
8. M. Sapiñska, W trosce o zdrowie - ergonomia Cz. III - Oczy masz tylko jedne, Informatyka dla szko³y Biuletyn, Informacyjny Vulcan 1997.

Ponadto mo¿na skorzystaæ z:
Christy Lippmann: " Komputer a zdrowie", Crdrus Publishing
House, Warszawa 199

"Nie daj siê! Czyli jak komputer mo¿e Ciê wykoñczyæ" wyd.
Helion

Adresy w Internecie:

http:/www.eyenet.org/public/faqs/computers_faq.html
http:/www.engr.unl.edu/ee/eeshop/rsi.html
http:/www.cs.princeton.edu/dwallach/tifaq/general.html
http:/www.sechrest.com/mmg/cts/ctsintro.html
http:/www.scoi.com/cts.htm

Opracowa³: Bogus³aw Sikorski
ZSR CKP Grodków

Powrót