Szkodliwe oddzia³ywanie sprzêtu komputerowego na zdrowie cz³owieka
|Wstêp| |Syndrom RSI| |Nieprawid³owa postawa i jej nastêpstwa| |Niebezpieczne zwi±zki wydzielane przez sprzêt komputerowy| |Elekrtrosmog| |Zagro¿enia dla oczu| |Organizacja stanowiska pracy przy komputerze| |Literatura|
Syndrom RSI
Ludzie ci±gle padaj± ofiar± na³ogu
zwanego komputeryzacj±. Dzieje siê tak za spraw± komputerów
osobistych, które ju¿ od chwili powstania traktowane by³y jako
co¶ wiêcej ni¿ tylko kolejny rodzaj maszyn. Dla wielu komputer
sta³ siê nieod³±cznym towarzyszem pracy i rozrywki. Wywo³a³
on rewolucjê w pracy biurowej stwarzaj±c nowe mo¿liwo¶ci.
Pozytywne konsekwencje stosowania komputerów s± niew±tpliwe,
jednak obok nich wystêpuj± równie¿ skutki negatywne. Jednym z
takich skutków jest utrata zdrowia wynikaj±ca z d³ugotrwa³ego
kontaktu ze sprzêtem komputerowym.
Wp³yw komputerów na zdrowie cz³owieka nie jest do koñca
wyja¶niony. Po dziesiêciu latach intensywnego korzystania ze
sprzêtu tego typu pojawiaj± siê dolegliwo¶ci oczu oraz
schorzenia uk³adu kostnego i miê¶niowego. I choæ specjali¶ci
nie s± przekonani, czy s± to choroby zawodowe, zapadaj± na nie
g³ównie "komputerowcy".
W Polsce nie przeprowadza siê kompleksowych badañ osób
zatrudnionych przy komputerach. Brak te¿ przekrojowych danych,
¶wiadcz±cych o zwi±zku pomiêdzy zapadalno¶ci± na okre¶lone
grupy chorób a specyfik± pracy przy komputerze.
Nie istnieje pojêcie "choroby zawodowej" u¿ytkownika
komputera, choæ powszechnie wiadomo, ¿e 2/3 pracowników
maj±cych kontakt z monitorami cierpi na bóle g³owy, 60 %
uskar¿a siê na bóle pleców, a 40% na dolegliwo¶ci oczu i
stopniowe pogarszanie siê wzroku. ¦wiadczy to o tym, ¿e nie
wypracowano do dzi¶ metod tworzenia zdrowych, Powrótoptymalnych
¶rodowisk pracy. Sta³o siê wrêcz odwrotnie: wraz z
komputeryzacj± i automatyzacj± stanowisk pracy do typowych
dolegliwo¶ci zwi±zanych z prac± siedz±c±, takich jak bóle
krêgos³upa i g³owy, dosz³y bardziej z³o¿one - schorzenia
oczu, wady wzroku, stres.
Obywatele Stanów Zjednoczonych - kraju o najwiêkszej liczbie
komputerów przypadaj±cych na jednego mieszkañca przoduj± w
zapadaniu na choroby, które zyska³y miano "
komputerowych". Jak wynika z badañ zleconych przez
organizacje konsumenckie stanu Ilinois 66 procent zachorowañ o
pod³o¿u zawodowym ma zwi±zek z komputerami. 75 procent
wszystkich u¿ytkowników komputerów odczuwa dolegliwo¶ci
natury fizycznej, takie jak bóle oczu oraz niedomagania aparatu
miê¶niowo-ruchowego.
Poni¿ej przedstawiê przegl±d najczê¶ciej wystêpuj±cych
zagro¿eñ wynikaj±cych z pracy ze sprzêtem komputerowym. Ich
oddzia³ywanie mo¿e doprowadziæ do wystêpowania wielu
schorzeñ, którym mo¿na jednak do pewnego stopnia zapobiec
stosuj±c siê do zasad, które równie¿ pokrótce omówiê.
Syndrom RSI (Repetitive Strain
Injury)
Powrót
Jest najczê¶ciej spotykana
chorob± zawodow± u¿ytkowników komputerów w Stanach
Zjednoczonych. U ¼róde³ tej choroby le¿y nieergonomiczne
miejsce pracy. Biurko i byle jakie krzes³o w ¼le o¶wietlonym
pomieszczeniu zabijaj± efektywno¶æ pracy przy komputerze. RSI
stanowi zespó³ urazów wynikaj±cych z chronicznego
przeci±¿enia, które objawiaj± siê bólami ramion,
przedramion, przegubów i d³oni, których przyczyny mog±
kumulowaæ siê, nie daj±c znaæ o sobie przez wiele lat.
Korzystanie z komputera wymaga wysokiej formy psychicznej :
koncentracji i uwagi podczas wprowadzania danych z klawiatury.
Dzi¶ ju¿ wiadomo, ¿e tego typu zajêcia wykañczaj± równie¿
fizycznie. Obliczono, ¿e w czasie sze¶ciogodzinnej sesji z
komputerem poziom aktywno¶ci lewego palca wskazuj±cego i
zwi±zanych z ni± obci±¿eñ jest porównywalny z prac± nóg
podczas 40-kilometrowego marszu. Organizm cz³owieka nie jest w
stanie sprostaæ takim obci±¿eniom. Rabunkowa gospodarka jego
si³ami i lekcewa¿enie potrzeby relaksu doprowadzaj± do
usztywnienia miê¶ni (g³owy, r±k, karku, pleców, barków i
ramion). Utajony rozwój dolegliwo¶ci "komputerowych"
wynika z faktu, i¿ mózg u¿ytkownika silnie skoncentrowany na
tym, co dzieje siê na ekranie monitora nie potrafi rozpoznaæ
wcze¶nie pojawiaj±cych siê sygna³ów ostrzegawczych
wysy³anych przez organizm. S± one t³umione a¿ do chwili, gdy
staj± siê nie do zniesienia. Skutkiem tego jest ból
pojawiaj±cy siê przy wykonywaniu nawet najprostszych
czynno¶ci[1].
Zbyt d³ugo trwaj±ce uderzanie w klawisze czy ¶ciskanie myszki
w d³oni bez jej opierania o pod³o¿e, mo¿e spowodowaæ
podra¿nienie delikatnych miê¶ni d³oni i nadgarstków. Taki
stan poci±ga za sob± nacisk w³ókien miê¶niowych na nerw
po¶rodkowy, który przebiega przez w±ski przesmyk wewn±trz
nadgarstka, zwany tunelem nadgarstka. To schorzenie je¶li nie
jest leczone, prowadzi do rozwiniêcia zespo³u tunelu
nadgarstka, które pocz±tkowo manifestuje siê drêtwieniem i
zaburzeniem czucia opuszek palców, a nastêpnie nerwobólem i
utrat± czynno¶ci ruchowych d³oni. Choroba ta dotyka w Stanach
Zjednoczonych oko³o 230 tysiêcy pracowników rocznie. Op³aty
ponoszone na jej leczenie s± wysokie: wynosz± 805 mln. dolarów
rocznie, jak donosi amerykañski Instytut Medycyny Pracy [2].
Prowadzono równie¿ badania nad syndromem RSI w Europie. Jeden z
pierwszych badaczy nad RSI - profesor Hardo Sorgatz z
Politechniki Darmstadzkiej w Niemczech, ju¿ w 1994 roku
dysponowa³ wynikami badañ ¶wiadcz±cymi o tym, ¿e osoby
pracuj±ce przy komputerach 7 do 12 razy czê¶ciej ni¿ reszta
spo³eczeñstwa cierpi± na dolegliwo¶ci koñczyn górnych i
ramion. Ponad jedna trzecia redakcji londyñskiego
"Financial Timesa" cierpi z powodu RSI.
Choroby i dolegliwo¶ci wywo³ywane przez komputer s± czêsto
mylnie diagnozowane. Lekarze kojarz± ich symptomy z przypadkami
znanymi sobie i opisanymi w literaturze. Na przyk³ad przewlek³e
bóle r±k, ramion i nadgarstków to dla wielu z nich objaw
zapalenia pochewki ¶ciêgna. Mimo nacisków specjalistów z
zakresu medycyny pracy, zwi±zków zawodowych i samych
cierpi±cych, RSI wci±¿ nie zosta³o uznane za chorobê
zawodow±. Co wiêcej, wielu lekarzy nigdy o nim nie s³ysza³o.
Na szczê¶cie schorzeniom tym mo¿na zapobiegaæ, regularnie
stosuj±c przerwy w pracy po to, by rozlu¼niæ zmêczone
miê¶nie. Zaleca siê regularne (np. 3-minutowe przerwy po
ka¿dej godzinie pracy z komputerem, stosuj±c æwiczenia
relaksacyjne dla r±k.
Æwiczenie 1:
Oprzyj d³onie na stole, palce zwrócone w kierunku cia³a, i
odchylaj siê delikatnie a¿ do ca³kowitego napiêcia miê¶ni
r±k. Wytrzymaj kilka sekund i wróæ do pozycji wyj¶ciowej.
Æwiczenie 2:
Nale¿y sple¶æ palce d³oni i delikatnie ci±gn±æ lub
popychaæ d³onie przez 30 do 60 sekund, co godzina.
Nieprawid³owa postawa i jej
nastêpstwa
Powrót
Wiêkszo¶æ z nas nie
przywi±zuje wagi do postawy, jak± przybiera podczas pracy.
Zazwyczaj siadamy na brzegu krzes³a, pochylamy siê w stronê
monitora i odchylaj±c g³owê lekko w ty³ obserwujemy to co
dzieje siê na ekranie. Rêce najczê¶ciej "manewruj± w
powietrzu" (nadgarstki oparte o brzeg sto³u, przedramiê i
³okieæ uniesione lekko ku górze), a odchylone d³onie
zwiêkszaj± przestrzeñ, któr± musz± pokonywaæ palce
tañcz±ce po klawiaturze. Je¶li utrzymujemy tak± pozycjê
przez kilka godzin, pojawiaj± siê trudne do umiejscowienia
bóle pleców, szyi, okolicy ³opatek oraz tzw. sztywniej±ce
nadgarstki. Cia³o cz³owieka nie mo¿e, bez przykrych
konsekwencji, stale przyjmowaæ nieprawid³owej postawy lub
wykonywaæ czynno¶ci, które przekraczaj± jego mo¿liwo¶ci.
Pewne przypad³o¶ci sygnalizuj±, ¿e nasz organizm przestaje
sobie radziæ. S± to sygna³y ostrzegawcze, na które nie
zwracamy przewa¿nie uwagi. Cierpliwie je znosimy, licz±c na to,
¿e z czasem ust±pi±. Nie zdajemy sobie sprawy, ¿e
bagatelizuj±c codzienne przyt³aczaj±ce dzia³anie
jednostajnych bod¼ców, doprowadzamy siê do stanu, w jakim
znajduj± siê osoby wykonuj±ce przez wiele lat ciê¿k± pracê
fizyczn±. D³ugo nie zmieniana pozycja podczas siedzenia
wywo³uje ucisk na krêgi szyjne i lêd¼wiowe oraz obci±¿a
¶ciêgna i miê¶nie. Dochodzi do nie kontrolowanych skurczów,
pora¿eñ nerwu oraz bólów o ró¿nym natê¿eniu
zlokalizowanych w okolicach ¶rodkowej partii pleców. Kluczem do
rozwi±zania powy¿szych problemów jest przyjêcie takiej
postawy, by krêgos³up przybra³ naturaln± dla siebie pozycjê
- w kszta³cie litery S. Uzyskamy j±, przesuwaj±c miednicê
lekko do przodu i przenosz±c ¶rodek ciê¿ko¶ci cia³a na
okolicê lêd¼wiow±.
Pasywny charakter pracy biurowej mo¿e powodowaæ kontuzje,
podobne do tych, jakie s± wynikiem przetrenowania u osób
czynnie uprawiaj±cych sport. Brak aktywno¶ci ruchowej spowalnia
kr±¿enie i zmniejsza wydajno¶æ miê¶ni. Kr±¿enie takie
skorelowane z napiêciem miê¶ni zaanga¿owanych w utrzymywanie
nienaturalnej sylwetki, powoduje wydzielanie siê kwasu
mlekowego, który mo¿e siê kumulowaæ, wywo³uj±c ból. Sta³y
ucisk na naczynia krwiono¶ne zlokalizowane w dolnej czê¶ci
cia³a doprowadza z kolei do przeci±¿enia i drêtwienia
po¶ladków. W takiej sytuacji wystarczy zrobiæ kilkuminutow±
przerwê na "rozprostowanie" ko¶ci (bynajmniej nie na
papierosa), otworzyæ okno i wykonaæ kilka sk³onów lub
podskoków [3].
Aby zapobiec powy¿szym dolegliwo¶ciom nale¿y zadbaæ o
stanowisko pracy, organizuj±c je zgodnie z zasadami ergonomii
oraz przyjmuj±c prawid³ow± postawê.
Zoptymalizowanie po³o¿enia monitora pomo¿e nam unikn±æ
dolegliwo¶ci karku. Wysoko¶æ sto³u oraz pozycja monitora
powinny byæ tak ustalone, by górna krawêd¼ ekranu znajdowa³a
siê na wysoko¶ci oczu u¿ytkownika. G³owa mo¿e byæ
nieznacznie pochylona, podczas gdy tu³ów powinien pozostaæ
wyprostowany. Krzes³o do pracy przy komputerze musi umo¿liwiaæ
maksymaln± swobodê ruchów. Podczas siedzenia nie nale¿y
wysuwaæ nóg zbytnio do przodu, lecz u³o¿yæ je w miarê
mo¿liwo¶ci pod k±tem 90 stopni. Wówczas miê¶nie pleców nie
bêd± napiête. Zak³adanie nogi na nogê nie jest najlepszym
pomys³em. Po pierwsze pozycja taka zwiêksza nacisk na nerw
kulszowy, po drugie za¶ zaburza kr±¿enie krwi w koñczynach
dolnych.
Niebezpieczne zwi±zki
wydzielane przez sprzêt komputerowy
Powrót
Zarówno komputery jak i monitory
wydzielaj± bezwonne gazy (tlenki i furany) nieobojêtne dla
naszego zdrowia. Zwi±zki te, zaliczane do najgro¼niejszych
trucizn ¶rodowiska naturalnego, maj± dzia³anie rakotwórcze.
Wchodz± one w sk³ad bogatej w polibromki emulsji ognioodpornej,
któr± pokrywa siê obudowy monitorów i jednostek centralnych.
Wprawdzie renomowani producenci sprzêtu komputerowego deklaruj±
przeorganizowanie procesów produkcyjnych w celu wyeliminowania
¶rodków nieprzyjaznych dla ¶rodowiska, jednak nie ka¿dy
decyduje siê na zakup markowego sprzêtu. Zreszt± owa tendencja
te¿ nie ma charakteru masowego. Na co dzieñ spotykamy siê z
do¶æ tanimi urz±dzeniami, pochodz±cymi od wytwórców, dla
których nasze bezpieczeñstwo nie jest spraw± priorytetow±.
Furany uwalniaj± siê w znacznie podwy¿szonej temperaturze,
wiêc nie powinny stanowiæ zagro¿enia w normalnych warunkach.
Jednak Federalny Urz±d Ochrony ¦rodowiska w Berlinie wykaza³
obecno¶æ tych zwi±zków w pomieszczeniach, w których
panowa³a temperatura pokojowa. Wprawdzie ich stê¿enie by³o
minimalne i nie zachodzi³a obawa o zdrowie ludzkie, lecz - jak
twierdz± dzia³acze zajmuj±cy siê ochron± przyrody -
"atmosfera w wielu pomieszczeniach biurowych jest do tego
stopnia prze³adowana chemikaliami, ¿e furany s± ostatni±
rzecz±, jaka powinna siê tam znale¼æ."
Aby pozbyæ siê szkodliwych zwi±zków z powietrza znajduj±cego
siê w pomieszczeniach nale¿y je regularnie wietrzyæ.
U¿ytkownicy sprzêtu komputerowego musz± liczyæ siê z
obecno¶ci± ozonu. Zwi±zek ten powstaje miêdzy innymi podczas
nadawania potencja³u elektrycznego drobinom tonera w drukarkach
laserowych. Mimo i¿ najnowsze drukarki w du¿ej mierze
odfiltrowuj± ozon, nie powodu do euforii. Wiêkszo¶æ
u¿ytkowników wci±¿ korzysta z przestarza³ego sprzêtu.
Ozon to niezwykle agresywny gaz dra¿ni±cy b³ony ¶luzowe nosa,
oczu i krtani. D³ugofalowe do¶wiadczenia na zwierzêtach
prowadzone w USA wykaza³y jego wp³yw na rozwój komórek
nowotworowych. Przypuszcza siê, ¿e substancja ta jest jednym z
silniejszych czynników rakotwórczych. Nie wiadomo jednak, jakie
stê¿enie, który w stanie wolnym znajduje siê przecie¿ w
powietrzu, jest szkodliwe dla zdrowia.
Chocia¿ eksperymenty z udzia³em drukarek laserowych wykaza³y,
¿e produkuj± pewne "¶ladowe" ilo¶ci ozonu, eksperci
zalecaj± ustawianie ich w osobnych pomieszczeniach. Koncentracja
tej substancji, a co za tym idzie - jej szkodliwo¶æ, jest w
wyizolowanym pomieszczeniu bez dop³ywu ¶wie¿ego powietrza,
bardzo wysoka.
Niektórzy producenci drukarek, (Hewlett-Packard, Kyocera)
oferuj± sprzêt wykorzystuj±cy technologie, które - wed³ug
ich zapewnieñ wykluczaj± emisjê ozonu. W stosunku do starych
drukarek wci±¿ obowi±zuje zasada wietrzenia w regularnych
odstêpach czasu pomieszczeñ, w których one pracuj±. Pod
wp³ywem ruchu ¶wie¿ego powietrza ozon staje siê nieszkodliwy.
Bez wzglêdu na wyniki badañ i zapewnienia producentów, warto
wy³±czaæ drukarki wtedy, gdy siê z nich nie korzysta. W
miarê mo¿liwo¶ci nale¿y instalowaæ tego typu sprzêt w
pomieszczeniach, w których nie pracuj± ludzie. I jak
najczê¶ciej je wietrzyæ. Warto te¿ sprawdziæ, czy
wykorzystywane przez nas urz±dzenia posiadaj± filtr ozonowy.
Trzeba go regularnie wymieniaæ! Drukarki najnowszej generacji
standardowo wyposa¿ane s± w taki filtr.
Promieniowanie elektromagnetyczne
zwi±zane jest z istnieniem wokó³ monitora pola elektrycznego i
magnetycznego. Komputer nie jest wcale pod tym wzglêdem
wyj±tkowy. Ka¿de urz±dzenie zasilane pr±dem elektrycznym jest
¼ród³em pola elektrycznego. Ruch ³adunków powoduje z kolei
powstawanie w otoczeniu pola magnetycznego. Wielko¶æ pola
oddzia³uj±cego na cz³owieka i jego ewentualna szkodliwo¶æ
okre¶lana jest przez rodzaj, czêstotliwo¶æ i natê¿enie tego
pola. Monitory, podobnie jak odbiorniki telewizyjne, s±
¼ród³em pól elektromagnetycznych o szerokim widmie
czêstotliwo¶ci.
Najistotniejsze s± pola:
* elektromagnetyczne zmienne:
a) o ekstremalnie ma³ej czêstotliwo¶ci (ELF - Extremly Low
Frequency) 5 Hz - 2 K Hz, wytwarzane przez zasilacz i w uk³adzie
odchylania pionowego monitora
b) o bardzo ma³ej czêstotliwo¶ci (VLF - Very Low Frequency) 2 k Hz - 400 k Hz,
wytwarzane przez transformator oraz cewki odchylania poziomego wi±zki elektronów
* elektrostatyczne (0 H z), którego ¼ród³em jest kineskop monitora.
Monitory monochromatyczne daj± zazwyczaj s³absze pola ni¿
monitory barwne. Ekrany ciek³okrystaliczne (LCD), a tak¿e
ekrany plazmowe stosowane w komputerach przeno¶nych ( typu
laptop czy notebook), wytwarzaj± pole elektryczne o znacznie
mniejszym natê¿eniu ni¿ monitory kineskopowe. Nie uda³o siê
jednak dot±d ca³kowicie wyeliminowaæ promieniowania
elektromagnetycznego, którego ¼ród³em jest praktycznie ca³e
tego typu urz±dzenie.
Niemieckie Ministerstwo Zdrowia (BGA) przebada³o ok. 400
dostêpnych na rynku monitorów pod wzglêdem promieniowania o
czêstotliwo¶ci do 300 MHz. Pomiary przeprowadzono w
odleg³o¶ci 50 cm od ekranu. Dotyczy³y one natê¿enia pola
elektrycznego mierzonego w V/m oraz natê¿enia pola
magnetycznego wyra¿anego w A/m. I okaza³o siê, ¿e ¿aden
spo¶ród 400 przebadanych monitorów nie przekroczy³ norm
promieniowania elektrycznego ani magnetycznego.
ZESTAWIENIE NAJWIÊKSZYCH WARTO¦CI POMIARÓW PROMIENIOWANIA MONITORÓW DOSTÊPNYCH NA RYNKU Z NORMAMI NIEMIECKIEGO MINISTERSTWA ZDROWIA (BGA)
Zakres czêstotliwo¶ci |
Pole elektryczne (V/m) |
Pole magnetyczne (A/m) |
||
|
Pomiar |
Norma BGA |
Pomiar |
Norma BGA |
5 - 1000 Hz |
4,8 |
2500-177 |
0,2 |
160 - 0,8 |
10 - 150 KHz |
4,8 |
87 |
0,17 |
0,8 - 0,6 |
150 - 300 KHz |
0,48 |
87 |
brak danych |
0,6 - 0,42 |
0,3 - 30 MHz |
0,0024 |
87 - 27,5 |
0,00000066 |
0,42 - 0, 073 |
30 - 300 MHz |
0,0024 |
27,5 |
0,00000066 |
0,073 |
Podobne pomiary przeprowadzono w
otoczeniu monitorów przez Instytut Medycyny Pracy w £odzi,
do¶wiadczenia laboratoryjne oraz badania lekarskie operatorów
komputerów z³o¿y³y siê na obowi±zuj±c± w naszym kraju
opiniê - oficjalny dokument na ten temat opublikowano po raz
pierwszy w 1992 roku pod nazw±: "Wymagania higieniczne na
stanowiskach pracy przy monitorach ekranowych", który
zosta³ zaakceptowany przez Departament Zdrowia Publicznego
Ministerstwa Zdrowia i Opieki Spo³ecznej. Czytamy w nim, ¿e
"monitory ekranowe powinny spe³niaæ pod wzglêdem
bezpieczeñstwa i higieny pracy wymagania odpowiednich
standardów miêdzynarodowych". I dalej "Za spe³nianie
takich wymagañ odpowiedzialne s± firmy wytwarzaj±ce monitory.
[...] Monitory z importu powinny mieæ odpowiedni atest
krajowy".[6]
O istnieniu w pobli¿u monitora pola elektrostatycznego mo¿na
siê przekonaæ przysuwaj±c grzbiet d³oni do ekranu.
Bezpo¶redni kontakt skóry z na³adowan± elektrycznie
powierzchni± mo¿e wywo³aæ nawet krótkotrwa³e iskrzenie.
¬ród³em pola elektrostatycznego skierowanego od ekranu ku
operatorowi jest ró¿nica potencja³ów pomiêdzy ekranem a
operatorem (napiêcie dochodzi do kilku kV). W efekcie nastêpuje
koncentracja jonów ujemnych w pobli¿u ekranu oraz bombardowanie
dodatnimi i na³adowanymi dodatnio drobinami kurzu. U osób
szczególnie wra¿liwych mo¿e to powodowaæ podra¿nienie oczu i
wywo³aæ reakcje alergiczne.
Otacza nas - w domu, w pracy, w obiektach u¿yteczno¶ci
publicznej - coraz wiêksza liczba urz±dzeñ elektrycznych i
elektronicznych. Ka¿de urz±dzenie zasilane pr±dem elektrycznym
jest ¼ród³em pola elektromagnetycznego. Si³a jego
oddzia³ywania na organizm cz³owieka zale¿y nie tylko od jego
natê¿enia, malej±cego w miarê oddalania siê od ¼ród³a
pola, lecz tak¿e od czasu ekspozycji. Zatem siedz±c tu¿ obok
lampy (1 ¿arówka = 5 V/m) regularnie po parê godzin dziennie
otrzymujemy wiêksz± dawkê promieniowania ani¿eli korzystaj±c
od czasu do czasu z odkurzacza (50 V/m). Z pewno¶ci± na
stanowisku komputerowym zorganizowanym w zgodzie z wymogami
ergonomii nie jeste¶my nara¿eni bardziej ni¿ wykonuj±c prace
domowe po parê godzin dziennie, tj. korzystaj±c z ¿elazka (120
V/m), miksera (100 V/m), ekspresu do kawy (60 V/m). Podane
wielko¶ci liczbowe nale¿y traktowaæ orientacyjnie, gdy¿
urz±dzenia ró¿nych producentów, spe³niaj±ce te same
funkcje, wykazuj± ogromne ró¿nice je¶li chodzi o natê¿enie
emitowanego promieniowania. Wszystkie podane tu warto¶ci
zosta³y zmierzone w odleg³o¶ci 30 cm od tych urz±dzeñ.
Pole elektryczne wokó³
urz±dzeñ codziennego u¿ytku:
Pole magnetyczne wokó³ urz±dzeñ codziennego u¿ytku:
Dok³adnie nie wiadomo jakiego
rodzaju niebezpieczeñstwa niesie za sob± promieniowanie
elektromagnetyczne, któremu poddawani s± u¿ytkownicy sprzêtu
komputerowego. Wiadomo jednak, ¿e rozdra¿nienie, depresja,
utrata si³ i energii, podra¿nienia skóry i alergie, a nawet
dolegliwo¶ci menstruacyjne i problemy z potencj± wystêpuj±
znacznie czê¶ciej u ludzi pracuj±cych przy komputerze i
maj±cych czêsty kontakt z monitorem. Naukowcy przypuszczaj±,
¿e przyczyn± zespo³u dolegliwo¶ci okre¶lanych mianem
"visual display operator syndrom" jest w³a¶nie
promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez monitor i - w
mniejszym stopniu - komputer. S± oni ponadto zdania, ¿e ten
rodzaj promieniowania mo¿e równie¿ wyzwalaæ i potêgowaæ
stres.
W Szwecji i w Stanach Zjednoczonych opublikowane zosta³y wyniki
badañ, wed³ug których poronienia, przedwczesne porody i
obumieranie p³odu wystêpowa³y dwa razy czê¶ciej u
ciê¿arnych spêdzaj±cych przy komputerze ponad 20 godzin
tygodniowo. Nie ma jednak pewno¶ci, czy zdarzenia te by³y
rzeczywi¶cie wywo³ane promieniowaniem elektromagnetycznym, czy
te¿ przyczynami innego typu ( skulon± postaw± podczas
siedzenia, stresem zwi±zanym z prac± itp.).
Pierwsze kliniczne dowody, potwierdzaj±ce zwi±zek pomiêdzy
du¿ym natê¿eniem promieniowania elektromagnetycznego a
wzrostem liczby poronieñ pochodz± z 1992 roku. Raport
naukowców fiñskich, opublikowany w American Journal of
Epidemiology, stwierdza, i¿: "... d³ugotrwa³y wp³yw pola
magnetycznego o ekstremalnie niskiej czêstotliwo¶ci,
emitowanego przez monitory terminali komputerowych na kobiety we
wczesnym okresie ci±¿y mo¿e, w sporadycznych przypadkach,
doprowadziæ do poronieñ. Jednak ryzyko tragicznego zakoñczenia
ci±¿y dotyczy znikomej czê¶ci u¿ytkowniczek
monitorów."
Jedno jest pewne: kobiety w ci±¿y nie powinny pracowaæ przy
komputerach. I chocia¿ polskie prawo uznaje napiêcia zwi±zane
z prac± przy komputerze za niekorzystne dla zdrowia (Dz.U.8/83),
to w Prawie Pracy nie ma ustêpu o obowi±zku przeniesienia
kobiety w ci±¿y na stanowisko bez komputera, jednak lekarze
zachêcaj± pracodawców do przenoszenia ciê¿arnych na inne
miejsca.
W krajach Unii Europejskiej sformu³owano dok³adne wytyczne
dotycz±ce bezpieczeñstwa i higieny pracy z komputerem - jest to
tzw. Pi±ta wytyczna znana jako 90/270/EWG.
U¿ytkownicy komputerów bardzo
czêsto odczuwaj± niekorzystny wp³yw kontaktu z monitorem na
oczy i wzrok. Stale wzrasta liczba osób, które po okresie
wzmo¿onej pracy przy komputerze, szukaj± porady u okulisty,
uskar¿aj±c siê na pieczenie, zaczerwienienie czy stany
zapalne. U¿ytkownicy komputerów narzekaj± równie¿ na
dolegliwo¶ci nieznane w medycynie konwencjonalnej: uczucie
mocnego ucisku na ga³ki oczne oraz zaniki ostro¶ci widzenia.
Du¿e trudno¶ci z przystosowaniem siê do intensywnej pracy z
monitorem maj± osoby rozpoczynaj±cy pracê, szczególnie
wówczas gdy wcze¶niej mieli raczej sporadyczny kontakt z tego
typu sprzêtem. Narastaj±ce k³opoty ze wzrokiem s± w ich
przypadku s± tak dokuczliwe, i¿ ludzie ci s± z czasem zmuszeni
do korzystania z okularów. Specyfik± czasów, w których
¿yjemy, jest wzrost liczby krótkowidzów i osób maj±cych
k³opoty z akomodacj± oczu.
Mimo i¿ nie da siê wykazaæ bezpo¶redniego zwi±zku pomiêdzy
codziennym kontaktem z komputerem a pogarszaniem siê wzroku,
nikt nie kwestionuje, i¿ podczas tej czynno¶ci, organem
najbardziej obci±¿onym jest oko. Przyczyna pojawiania siê
dolegliwo¶ci wzrokowych spêdzaj±cych czas przed monitorem jest
zreszt± do¶æ trywialna: przeci±¿enie miê¶ni na skutek
czêstego przenoszenia wzroku pomiêdzy o¶rodkami o skrajnie
ró¿nej jasno¶ci i kontra¶cie.
Przeciêtny u¿ytkownik komputera nie zdaje sobie nawet sprawy z
tego, i¿ jego oczy wykonuj± dziennie blisko 30 000 ruchów.
Automatycznie prze¶lizguj± siê z kartki papieru na ekran
monitora, z klawiatury na twarz wspó³rozmówcy i z tarczy
aparatu telefonicznego na kalendarz na ¶cianie. Pod tymi
realizowanymi w u³amku sekundy czynno¶ciami kryje siê ogromna
praca miê¶ni oka. D³ugotrwa³e wpatrywanie siê w ¶wiec±cy
ekran monitora, a nastêpnie gwa³towne spojrzenie na przedmiot
znajduj±cy siê na dalszym (ciemniejszym) planie zmusza narz±d
wzroku do raptownej zmiany ogniskowej. W takich sytuacjach
czêsto dochodzi do pierwszych objawów zaburzenia ostro¶ci
widzenia. Zapewne czêsto siê zdarza, ¿e wychodz±c z pracy po
d³ugim "¶lêczeniu" przed monitorem, odczuwamy lekki
ból g³owy i nieco gorzej widzimy. Objawy te mijaj± po
przespaniu nocy, ale z czasem mog± siê nasilaæ. Dlatego warto
zawczasu zadbaæ o odpowiedni trening odci±¿aj±cy i
relaksuj±cy. Mo¿e on polegaæ na robieniu 15 - minutowych
przerw po ka¿dych dwóch godzinach standardowej pracy z
komputerem lub co godzinê, o ile pracowali¶my intensywnie.
Godne polecenia jest te¿ nastêpuj±ce æwiczenie relaksacyjne:
" zamknij oczy i przykryj je szczelnie d³oñmi, spróbuj
skoncentrowaæ siê na czerni widzianej pod powiekami, oddychaj
jednocze¶nie g³êboko"[1].
Do¶æ powszechnym schorzeniem, pojawiaj±cym siê w nastêpstwie
wzmo¿onej pracy przy komputerze, jest tzw. zespó³ suchych
oczu. Objawia siê on pogorszeniem stanu gruczo³ów ³zowych i
zmniejszeniem ilo¶ci produkowanych przez nie ³ez.
Zaburzeniom tym towarzyszy wra¿enie obecno¶ci cia³a obcego w
oku oraz uczucie ucisku i zimna. Podczas d³ugiego wpatrywania
siê w monitor znacznie rzadziej mrugamy oczyma. Nie dostarczamy
im wiêc odpowiedniej ilo¶ci ³ez, zwil¿aj±cych powierzchniê
ga³ki ocznej. Patrz±c na ekran, przewa¿nie przysuwamy siê do
niego (zapominaj±c o odleg³o¶ci bezpiecznej dla wzroku) i
otwieramy nieco szerzej oczy, co jest normalnym odruchem przy
przygl±daniu siê czemu¶.
W suchym zjonizowanym, powietrzu nie zraszane ³zami oczy
szybciej trac± wilgotno¶æ. Mo¿na temu zaradziæ, stosuj±c
odpowiednie krople i zachowuj±c zalecan± odleg³o¶æ od
monitora.
Znacznie powa¿niejszym objawem przemêczenia narz±du wzroku
jest tzw. zak³ócenie widzenia dwuocznego. Defekt ten ma
charakter postêpuj±cy. Jego objawem jest utajony zez a¿ do
wyst±pienia podwójnego widzenia. W takich przypadkach
specjali¶ci zalecaj± zmianê miejsca pracy.
Mimo zaburzeñ wzrokowych i uczucia dotkliwego dyskomfortu,
deklarowanych przez operatorów sprzêtu komputerowego, okuli¶ci
doszukuj± siê pozazawodowych przyczyn pogarszania siê wzroku u
pacjentów tej profesji. Do tej pory nie wiadomo, jaki
obci±¿enia (bez szwanku dla swego funkcjonowania) mo¿e
znie¶æ ludzkie oko. Trudno jednoznacznie stwierdziæ, czy
objawy wystêpuj±ce u specjalistów komputerowych maj±
charakter sta³y, a utrata wzroku szczególnie taka, która
wymaga noszenia szkie³ korekcyjnych) jest nieodwracalna.
Zachodni specjali¶ci z zakresu medycyny pracy uwa¿aj±, ¿e
¼ród³em zagro¿enia jest nie tylko przestarza³y sprzêt, nie
odpowiadaj±cy normom. Równie szkodliwe mog± byæ monitory
17-calowe. Wiele zale¿y od u¿ytkowników, a ci - postêpuj±
nierozwa¿nie. Nie wykorzystuj± zalet du¿ego ekranu,
dobieraj±c odpowiedni± wielko¶æ czcionki, lecz
"pakuj±" na ekran jak najwiêcej informacji, pracuj±c
w rezultacie z ekstremalnie ma³ymi czcionkami. Wzrok staje siê
coraz s³abszy: wpatrywanie siê w mikroskopijne znaczki na
ekranie bardzo go obci±¿a, a przesadnie wysoki kontrast koñczy
dzie³o.
Aby uchroniæ siê przed chorobami wynikaj±cymi z kontaktu z
monitora, nale¿y zmniejszyæ intensywno¶æ pracy z tym
urz±dzeniem, nie lekcewa¿yæ æwiczeñ relaksacyjnych i
korzystaæ z pomocy okulistów. Nale¿y zbadaæ wzrok przed
rozpoczêciem pracy na stanowisku wymagaj±cy czêstego kontaktu
z komputerem oraz w trakcie jej wykonywania co 4-5 lat. Jak
oszczêdzaæ wzrok w czasie pracy z komputerem? Pracuj±c z
tekstem nale¿y wystrzegaæ siê czcionki mniejszej ni¿ 7
punktów. Czarne pismo na jasnym tle dzia³a na ni naj³agodniej.
Z uwagi na ró¿n± d³ugo¶æ fal ¶wiat³o kolorowe
niejednakowo za³amuje siê na soczewce oka. Do odbioru obrazu
kolorowego oko musi siê wiêc bardziej dostosowaæ. Jednym z
najistotniejszych parametrów maj±cych wp³yw na
"przyjazno¶æ monitora dla oczu jest czêstotliwo¶æ
od¶wie¿ania obrazu. To ona decyduje o migotaniu obrazu. Nale¿y
dbaæ o to, by nie by³a ni¿sza ni¿ 70 Hz.
Spraw± wielkiej wagi jest równie¿ równomierne o¶wietlenie
pomieszczenia, w którym pracujemy. Nie powinny siê w nim
znajdowaæ jaskrawe punkty ¶wietlne ani elementy wywo³uj±ce
odbicia. Podczas pracy przy komputerze nale¿y robiæ regularne
przerwy lub przeplataæ j± innymi zajêciami.
Najodpowiedniejszym rodzajem o¶wietlenia stanowisk komputerowych
jest ¶wiat³o dzienne lub takie, którego spektrum jest niemal
identyczne ze ¶wiat³em naturalnym.
Organizacja stanowiska pracy
przy komputerze
Powrót
Wielu omówionym wcze¶niej
zagro¿eniom mo¿na do pewnego stopnia zapobiec organizuj±c
odpowiednio stanowisko pracy. Najwa¿niejsze elementy prawid³owo
wyposa¿onego stanowiska pracy przy komputerze to krzes³o,
klawiatura i monitor.
Krzes³o powinno gwarantowaæ stabilno¶æ, mieæ regulowan±
wysoko¶æ (420-530 mm), amortyzowane siedzisko oraz 5 rolek
(twardych dla wyk³adzin dywanowych, miêkkich dla pod³óg
drewnianych, ceramicznych lub z tworzyw sztucznych).
Najkorzystniej je¶li posiadaj± podparcie dla przedramion.
Oparcie powinno byæ regulowane w kierunkach góra-dó³ oraz
przód-ty³, oraz zapewniaæ wsparcie dolnego odcinka
krêgos³upa. K±t oparcia nie powinien ulegaæ zmianie pod
naciskiem cia³a. Nale¿y stosowaæ podnó¿ki (wg normy DIN 4556
- 450 mm szeroko¶ci i 350 mm g³êboko¶ci).
Optymalny stó³ (biurko) powinien posiadaæ zabezpieczenie przed urazami, wywróceniem, wypadaniem szuflad i blatów pomocniczych. Zalecany jest stó³ o regulowanej wysoko¶ci blatu oraz matowej lub pó³matowej fakturze powierzchni. Je¶li wysoko¶æ blatu jest sta³a, powinien siê on znajdowaæ na wysoko¶ci 720 mm nad ziemi±. Sto³y o zmiennej wysoko¶ci powinny mieæ mo¿liwo¶æ regulacji w zakresie 680-760 mm. Minimalne wymiary powierzchni roboczej to 800 mm g³êboko¶ci i 1200 mm szeroko¶ci.
Klawiatura powinna byæ odsuniêta o 5-10 cm od brzegu biurka, tak aby mog³y siê na nim opieraæ nadgarstki. Je¶li ma ona wysoko¶æ ponad 3 cm, musi byæ wyposa¿ona w podpórki pod d³onie, odci±¿aj±ce miê¶nie od wysi³ku unoszenia r±k na pewn± wysoko¶æ nad sto³em. Powinna byæ nachylona pod k±tem ok. 15 stopni. Mo¿na spotkaæ w sprzeda¿y klawiatury podzielone na dwie czê¶ci, które umo¿liwiaj± bardziej naturalne u³o¿enie d³oni.
Optymalna odleg³o¶æ monitora od
oczu nie powinna byæ mniejsza ni¿ 500 i wiêksza ni¿ 600 mm
wysoko¶æ na jakiej powinien byæ zamocowany monitor, zale¿y od
rodzaju wykonywanej pracy. Osoby czêsto przenosz±ce wzrok z
monitora na klawiaturê i dokumenty drukowane le¿±ce na stole,
powinny spogl±daæ na monitor nieco z góry (pod k±tem 35
stopni). Wspó³czynnik kontrastu powinien wynosiæ minimum 3:1.
Nie nale¿y ustawiaæ monitorów równolegle do okna, tak aby
osoba siedz±ca przed ekranem nie by³a o¶lepiana ¶wiat³em
bezpo¶rednim lub po¶rednim odbitym od ekranu. Prawid³owo
ustawiony monitor powinien byæ obrócony prawym bokiem do okna.
Ponadto powinien spe³niaæ normy ergonomiczne, które
okre¶laj± dopuszczalne warto¶ci natê¿enia szkodliwego
promieniowania wokó³ monitora. Dotycz± one natê¿enia pola
magnetycznego i elektrycznego w dwóch zakresach
czêstotliwo¶ciowych: ekstremalnie ma³ych czêstotliwo¶ci- ELF
(Extremly Low Frequency) od 5 Hz do 2 KHz i bardzo ma³ych
czêstotliwo¶ci VLF (Very Low Frequency) od 2 KHz do 400 KHz.
Pomiarów dokonuje siê w promieniu 50 cm wokó³ monitora.
Powszechnie stosowane s± obecnie dwie normy szwedzkie: MPRII
oraz TCO 92 zwana te¿ MPRIII.
W normie TCO 92 pomiarów dokonuje siê zarówno w promieniu 50
cm wokó³ monitora jak i w odleg³o¶ci 30 cm przed ekranem.
Dopuszczalne pole elektryczne i magnetyczne w odleg³o¶ci 50 cm od monitora
Pole elektryczne |
||
Zakres czêstotliwo¶ci |
Wed³ug TCO |
Wed³ug MPR II |
0 Hz (pole elektrostatyczne) |
500 V |
500 V |
ELF (5 Hz - 2 kHz) |
Do 10 V/m |
do 25 V/m |
VLF (2 kHz - 400 kHz) |
do 1 V/m |
do 2,5 V/m |
Pole magnetyczne |
||
Zakres czêstotliwo¶ci |
Wed³ug TCO |
Wed³ug MPR II |
ELF (5 Hz - 2 kHz) |
do 200 nT |
do 250 nT = 0,2 A/m |
VLF (2 kHz - 400 kHz) |
do 25 nT |
do 25 nT |
Do cech przyjazno¶ci monitorów zalicza siê równie¿ pokrycie ekranu cienk± warstw± przeciwodblaskow± zapobiegaj±c± odbiciom i refleksom ¶wietlnym.
Stanowisko pracy powinno byæ o¶wietlone ¶wiat³em dziennym. Je¿eli niezbêdna jest zmiana o¶wietlenia dziennego na sztuczne, to jego kierunek powinien byæ zachowany, tzn. najja¶niejsze ¼ród³o ¶wiat³a musi znajdowaæ siê mo¿liwie najbli¿ej ¶ciany okiennej.
Eksperci szacuj±, ¿e w roku 2000 na czterech z piêciu miejsc pracy w administracji publicznej bêdzie sta³ komputer. Zwa¿ywszy na fakt, i¿ wed³ug szacunków przeprowadzonych na Zachodzie po³owa osób pracuj±cych z komputerem bêdzie odczuwaæ skutki ró¿nych dolegliwo¶ci, a jedna trzecia bêdzie stale przebywaæ na zwolnieniach lekarskich, warto ju¿ dzi¶ zadbaæ o ergonomiczne miejsca pracy dla komputerowców.
Dolegliwo¶ci wywo³ane d³ugotrwa³± prac± przy urz±dzeniach komputerowych:
Bóle g³owy
Skutek promieniowania elektromagnetycznego, przemêczenia oczu i
przyjmowania z³ej pozycji podczas siedzenia (¼le zorganizowane
¶rodowisko pracy).
Repetitive Strain Injury Syndrom (RSI)
Zespó³ urazów wywo³anych jednostronnym, chronicznym
przeci±¿aniem koñczyn górnych na odcinku d³oñ-bark. Objawy:
dotkliwy, piek±cy ból przedramienia, ramienia, szyi i ³opatki;
obrzêk, usztywnienie, bezw³ad, niezdolno¶æ do pracy.
Syndrom Sicca
Zauwa¿alne zmniejszenie czêstotliwo¶ci mrugania oczyma
spowodowane przez d³ugotrwa³y kontakt z monitorem. Objawy:
wysychanie i wykrzywienie rogówki oraz stopniowa utrata wzroku.
Podra¿nienie b³ony ¶luzowej
Reakcja na du¿e stê¿enie ozonu w powietrzu, wywo³ane m.in.
przez drukarki laserowe. Objawy: podra¿nienie ¶luzówki oczu,
nosa i krtani.
Zawroty g³owy
Spowodowane przeci±¿eniem oczu, nieergonomicznym stanowiskiem
pracy, czêstym korzystaniem z okularów VR i stresem wzmaganym
przez promieniowanie elektromagnetyczne.
Zaburzenia widzenia
Przemêczenie oczu wywo³ane czêstymi zmianami ogniskowej oraz
wpatrywaniem siê na przemian w obiekty mocno o¶wietlone
po³o¿one blisko i znajduj±ce siê w oddali, ukryte w mroku.
Objawy: zmêczenie, zaczerwienienie oczu, pieczenie oraz uczucie
k³ucia w oczach, bóle g³owy, widzenie podwójne i za mg³±,
nastêpstwa psychosomatyczne.
Zespó³ cie¶ni nadgarstka
Nastêpstwo nieprawid³owego u³o¿enia r±k podczas korzystania
z klawiatury (przeguby uniesione ku górze!) W najwê¿szym
miejscu przegubu d³oni, tzw. kanale nadgarstka nerwy s± zbyt
mocno ¶ci¶niête. Objawy: nadwra¿liwo¶æ, drêtwienie,
mrowienie oraz ból kciuka i trzech kolejnych palców oraz
ca³ych d³oni i nadgarstków.
Dolegliwo¶ci natury psychicznej
Daj± o sobie znaæ na stanowisku pracy lub w jego bezpo¶rednim
otoczeniu. Przypuszczalne przyczyny: zaburzenia widzenia,
elektrostres. Objawy: depresja, utrata energii ¿yciowej,
zaburzenia menstruacyjne, k³opoty z potencj±, nerwowo¶æ,
podra¿nienia skóry, alergie, zaburzenia ¿o³±dkowe, jelitowe
itp.
Impotencja
Ujawnia siê po d³ugotrwa³ej, nieprzerwanej pracy przy
komputerze. Przyczyny niejasne, przypuszczalnie elektrostres.
Dolegliwo¶ci krêgos³upa i pleców
Spowodowane aran¿acj± stanowiska komputerowego zaprzeczaj±c±
zasadom ergonomii. Objawy: dyskopatia, skrzywienie krêgos³upa,
przykurcze miê¶ni nóg.
Usztywnienie miê¶ni
Jest skutkiem przyjmowania nieprawid³owej pozycji podczas pracy
przy komputerze oraz z³ym ustawieniem monitora. Objawy:
usztywnienie miê¶ni (przede wszystkim karku).
Podra¿nienie skóry
Wywo³ane ci±g³ym bombardowaniem skóry przez dodatnio
na³adowane cz±stki kurzu odpychane przez monitor w kierunku
operatora. Objawy: ostre podra¿nienie skóry u osób o cerze
wra¿liwej.
W³a¶ciwo¶ci rakotwórcze
Podejrzenia o rakotwórcze dzia³anie komputerów nie zosta³y
dot±d jednoznacznie potwierdzone. Do¶wiadczenia na zwierzêtach
wskazuj± na bliski zwi±zek pojawiania siê komórek
nowotworowych u organizmów wystawionych na bezpo¶redni wp³yw
du¿ych stê¿eñ ozonu (drukarki laserowe!). Jednak nie wiadomo,
jakie stê¿enia tego zwi±zku nara¿aj± cz³owieka na ryzyko
wyst±pienia choroby nowotworowej.
Alergie
Nasilaj± siê na stanowisku pracy lub w jego bezpo¶rednim
otoczeniu. Przyczyna: przypuszczalnie stres wywo³any
promieniowaniem elektromagnetycznym.
Zaburzenia kr±¿enia
W koñczynach dolnych rezultat nieprawid³owej pozycji przy
komputerze; w górnych - RSI oraz zespo³u cie¶ni nadgarstka.
Poronienia i dolegliwo¶ci menstruacyjne
Badania wykaza³y, ¿e poronienia zdarzaj± siê dwa razy
czê¶ciej ciê¿arnym spêdzaj±cym przy komputerze (szkodliwy
jest przede wszystkim monitor) ponad 20 godzin tygodniowo ni¿
tym, które nie maj± z nim kontaktu. Prace tego typu
zwiêkszaj± równie¿ dolegliwo¶ci menstruacyjne. Ich przyczyna
jest niejasna. Przypuszczalnie wywo³uje je przeci±¿enie i
elektrosmog.
1. Ewa Dziekañska, "Komputer
a zdrowie", CHIP 3/97 str.28-34
2. Brian Nadel, "Zielony komputer", PC Magazine po
polsku 8/93 str. 47-59, t³um. J. Bysiek
3. Ewa Dziekañska, "Syndrom jednostronnego
obci±¿enia", Chip 10/95 str. 24-28.
4. Janusz Hutny, "To tylko elektrony", Enter 2/95 str.
44
5. M. Rychwalska, J. Klimczak, Praktyczna komputeryzacja firm i
przedsiêbiorstw, TUR Jaktorów
6. M. Kamedu³a, T. Kamedu³a, H. Miko³ajczyk, Wymagania
higieniczne na stanowiskach pracy przy monitorach ekranowych,
Instytut Medycyny Pracy, £ód¼ 1996.
7. M. Sapiñska, W trosce o zdrowie - ergonomia cz. II,
Informatyka dla szko³y Biuletyn Informacyjny Vulcan 1996.
8. M. Sapiñska, W trosce o zdrowie - ergonomia Cz. III - Oczy
masz tylko jedne, Informatyka dla szko³y Biuletyn, Informacyjny
Vulcan 1997.
Ponadto mo¿na skorzystaæ z:
Christy Lippmann: " Komputer a zdrowie", Crdrus
Publishing
House, Warszawa 199
"Nie daj siê! Czyli jak
komputer mo¿e Ciê wykoñczyæ" wyd.
Helion
Adresy w Internecie:
http:/www.eyenet.org/public/faqs/computers_faq.html
http:/www.engr.unl.edu/ee/eeshop/rsi.html
http:/www.cs.princeton.edu/dwallach/tifaq/general.html
http:/www.sechrest.com/mmg/cts/ctsintro.html
http:/www.scoi.com/cts.htm
Opracowa³: Bogus³aw Sikorski
ZSR CKP Grodków